حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنِ الْمَسْعُودِىِّ عَنْ جَامِعِ بْنِ شَدَّادٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ يَزِيدَ قَالَ لَمَّا أَتَى عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْعُودٍ جَمْرَةَ الْعَقَبَةِ اسْتَبْطَنَ الْوَادِىَ وَاسْتَقْبَلَ الْكَعْبَةَ وَجَعَلَ الْجَمْرَةَ عَلَى حَاجِبِهِ الأَيْمَنِ ثُمَّ رَمَى بِسَبْعِ حَصَيَاتٍ يُكَبِّرُ مَعَ كُلِّ حَصَاةٍ ثُمَّ قَالَ مِنْ هَهُنَا وَالَّذِى لاَ إِلَهَ غَيْرُهُ رَمَى الَّذِى أُنْزِلَتْ عَلَيْهِ سُورَةُ الْبَقَرَةِ .

Bize Ali b. Muhammed, ona Vekî, ona el-Mesudî, ona Câmi b. Şeddâd, ona Abdurrahman b. Yezid şöyle demiştir:

"Abdullah b. Mesud, Akabe cemresine varınca vadinin iç tarafına geçti ve Kâbe’ye döndü, Akabe cemresini sağ kaşının hizasına aldıktan sonra, her bir taşı attıkça tekbir getirip yedi küçük taş attı, sonra da 'Kendisinden başka ilah olmayana yemin ederim ki, kendisine Bakara suresinin nazil olan zât işte buradan (cemreye) taş atmıştır' dedi."

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Menâsik 64, /492