حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ حَدَّثَنَا أَبُو دَاوُدَ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى الزِّنَادِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبَانَ بْنِ عُثْمَانَ قَالَ سَمِعْتُ عُثْمَانَ بْنَ عَفَّانَ يَقُولُ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ « مَا مِنْ عَبْدٍ يَقُولُ فِى صَبَاحِ كُلِّ يَوْمٍ وَمَسَاءِ كَلِّ لَيْلَةٍ بِسْمِ اللَّهِ الَّذِى لاَ يَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَىْءٌ فِى الأَرْضِ وَلاَ فِى السَّمَاءِ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ - فَيَضُرَّهُ شَىْءٌ » . قَالَ وَكَانَ أَبَانُ قَدْ أَصَابَهُ طَرَفٌ مِنَ الْفَالِجِ فَجَعَلَ الرَّجُلُ يَنْظُرُ إِلَيْهِ فَقَالَ لَهُ أَبَانُ مَا تَنْظُرُ إِلَىَّ أَمَا إِنَّ الْحَدِيثَ كَمَا قَدْ حَدَّثْتُكَ وَلَكِنِّى لَمْ أَقُلْهُ يَوْمَئِذٍ لِيُمْضِىَ اللَّهُ عَلَىَّ قَدَرَهُ .

Bize Muhammed b. Beşşar, ona Ebu Davud, ona İbn Ebu Zinâd, ona babası (Abdullah b. Zekvân), ona Eban b. Osman, ona da Osman b. Affân'ın rivayetine göre Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur:

"Bir kimse her gün sabah ve akşam üç defa şu duayı okursa ona hiç bir şey zarar vermez:"

"Bismillâhillezî lâ yedurru me‘asmihî şey’un fi’l-ardi ve lâ fi’s-semâ’ ve Hüve’s-Semî‘u’l-Alîm

"Yüce ismiyle anıldığında, yerde ve gökte hiçbir şeyin zarar veremeyeceği Allah’ın adıyla (başlarım)."

Râvi der ki: (Bu hadisi Osman'dan (ra) rivayet eden) Ebân'ın vücudunun bir tarafı felç olmuştu (Ondan bu hadisi rivayet eden) adam da bir ara ona bakıp durdu. Bunun üzerine Ebân, adama “Bana ne bakıp duruyorsun? Bilmiş ol ki bu hadis, sana rivayet ettiğim gibidir. Lâkin Allah kader hükmünü uyguladı, dolayısıyla (felç hastalığına yakalandığım gün), ben bu hadisteki duayı söylememiş oldum” dedi.

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Dua 14, /621