حَدَّثَنَا حَرْمَلَةُ بْنُ يَحْيَى وَعَمْرُو بْنُ سَوَّادٍ الْمِصْرِيَّانِ قَالاَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ وَهْبٍ أَنْبَأَنَا يَحْيَى بْنُ أَيُّوبَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ رَزِينٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَزِيدَ بْنِ أَبِى زِيَادٍ عَنْ أَيُّوبَ بْنِ قَطَنٍ عَنْ عُبَادَةَ بْنِ نُسَىٍّ عَنْ أُبَىِّ بْنِ عِمَارَةَ -وَكَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَدْ صَلَّى فِى بَيْتِهِ الْقِبْلَتَيْنِ كِلْتَيْهِمَا-:
أَنَّهُ قَالَ لِرَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم: ’أَمْسَحُ عَلَى الْخُفَّيْنِ؟’ قَالَ: ’نَعَمْ’. قَالَ: ’يَوْمًا؟’ قَالَ: ’وَيَوْمَيْنِ’. قَالَ: ’وَثَلاَثًا؟’ حَتَّى بَلَغَ سَبْعًا. قَالَ لَهُ: ’وَمَا بَدَا لَكَ’.

Bize her ikisi de Mısırlı olan Harmele b. Yahya ve Amr b. Sevvad, onlara Abdullah b. Vehb, ona Yahya b. Eyyüb, ona Abdurrahman b. Rezîn, ona Muhammed b. Yezid b. Ebu Ziyad, ona Eyyüb b. Katan, ona Ubade b. Nüsey, ona da Übey b. İmara -Rasulullah (sav), evinde her iki kıbleye doğru da namaz kılmıştı- şöyle rivayet etmiştir:
Übey b. İmara, Rasulullah'a (sav) "Mestlerimin üzerine mesh edebilir miyim?" diye sormuş, Rasulullah (sav) da 'Evet edebilirsin' cevabını vermiştir. Ardından Übey, 'Bir gün mü meshedeyim?' diye tekrar sormuş, Rasulullah (sav) 'İki gün de mesh edebilirsin' karşılığını vermiştir. Übey, 'üç gün meshedebilir miyim? diye yine sormuş. Böylece yedi güne kadar her bir günün (meshetmeyle alakalı) hükmünü tek tek sormuş. Rasulullah da (sav), 'Dilediğin kadar mesh edebilirsin.' buyurmuştur.

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Tahâret ve sünenüha 87, /97