حَدَّثَنَا يُوسُفُ بْنُ مُوسَى حَدَّثَنَا جَرِيرٌ عَنْ يَزِيدَ بْنِ أَبِى زِيَادٍ عَنْ مُجَاهِدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ قَالَ
"قَرَأَ هَذِهِ الآيَةَ ( لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلاً مِنْ رَبِّكُمْ ) قَالَ كَانُوا لاَ يَتَّجِرُونَ بِمِنًى فَأُمِرُوا بِالتِّجَارَةِ إِذَا أَفَاضُوا مِنْ عَرَفَاتٍ."

Bize Yusuf b. Musa, ona Cerir, ona Yezid b. Ebu Ziyad, ona Mücâhid, ona da Abdullah b. Abbas (ra) "hacda Rabbinizin lütfundan talepte bulunmanız size günah değildir" (Bakara, 2/198) mealindeki ayeti okudu, sonra şöyle dedi: İnsanlar Mina'da ticaret yapmazlardı. Bunun üzerine Arafat'tan (Mina'ya) dönünce ticaret yapmalarına izin verildi."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 5, /405