Öneri Formu
Hadis Id, No:
11483, T000266
Hadis:
حَدَّثَنَا مَحْمُودُ بْنُ غَيْلاَنَ حَدَّثَنَا أَبُو دَاوُدَ الطَّيَالِسِىُّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِى سَلَمَةَ الْمَاجِشُونُ حَدَّثَنِى عَمِّى عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الأَعْرَجِ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِى رَافِعٍ عَنْ عَلِىِّ بْنِ أَبِى طَالِبٍ قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ الرُّكُوعِ قَالَ « سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ مِلْءَ السَّمَوَاتِ وَمِلْءَ الأَرْضِ وَمِلْءَ مَا بَيْنَهُمَا وَمِلْءَ مَا شِئْتَ مِنْ شَىْءٍ بَعْدُ » . قَالَ وَفِى الْبَابِ عَنِ ابْنِ عُمَرَ وَابْنِ عَبَّاسٍ وَابْنِ أَبِى أَوْفَى وَأَبِى جُحَيْفَةَ وَأَبِى سَعِيدٍ . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ عَلِىٍّ حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَالْعَمَلُ عَلَى هَذَا عِنْدَ بَعْضِ أَهْلِ الْعِلْمِ. وَبِهِ يَقُولُ الشَّافِعِىُّ قَالَ يَقُولُ هَذَا فِى الْمَكْتُوبَةِ وَالتَّطَوُّعِ . وَقَالَ بَعْضُ أَهْلِ الْكُوفَةِ يَقُولُ هَذَا فِى صَلاَةِ التَّطَوُّعِ وَلاَ يَقُولُهَا فِى صَلاَةِ الْمَكْتُوبَةِ . قَالَ أَبُو عِيسَى وَإِنَّمَا يُقَالُ الْمَاجِشُونِىُّ لأَنَّهُ مِنْ وَلَدِ الْمَاجِشُونِ .
Tercemesi:
Bize Mahmud b. Gaylân, ona Ebu Dâvud et-Tayâlisî, ona Abdülaziz b. Abdullah b. Ebu Seleme el-Mâcişûn, ona amcası (Yakub b. Ebu Seleme), ona Abdurrahman b. el-A'rec, ona Ubeydullah b. Ebu Râfi', ona da Ali b. Ebu Tâlib şöyle rivayet etmiştir:
Rasulullah (sav), başını rükudan kaldırdığında ''Allah, kendisine hamd edeni işitti; rabbimiz, gökler ve yer dolusu, bu ikinin arası kadar ve bundan başka senin dilediğin kadar hamd, sanadır (Semi'alâlhu li-men hamideh! Rabbenâ ve leke'l-hamd; mil'e's-semâvâti ve mil'e'l-erzi ve mil'e mâ beynehümâ ve mil'e mâ şi'te min şey'in ba'd)'' derdi.
Ebu İsa şöyle dedi: Bu konuda İbn Ömer, İbn Abbas, İbn Ebu Evfâ, Ebu Cuhayfe ve Ebu Said'den de hadis rivayet edilmiştir. Ebu İsa şöyle demiştir: Ali hadisi, hasen-sahih bir hadistir. Bir kısım ilim ehli nezdinde amel buna göredir. Şâfiî de bu görüşte olup ''bu (tesbihatı) farz ve nafile namazlarda yapabilir'' demiştir. Bir kısım ehl-i Kûfe ''bu (tesbihatı) farz namazlarda değil, nafile namazlarda yapabilir'' demiştir. Ebu İsa şöyle demiştir: (Senetteki Abdülaziz'e) el-Mâcişûnî denmesi, el-Mâcişûn'un evladı olmasındandır.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Salât 82, 2/53
Senetler:
1. Ebu Hasan Ali b. Ebu Talib el-Hâşimî (Ali b. Ebu Talib b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. ibn Ebu Râfi' Ubeydullah b. Eslem el-Medeni (Ubeydullah b. Eslem)
3. Ebu Davud A'rec Abdurrahman b. Hürmüz (Abdurrahman b. Hürmüz)
4. Ebu Yusuf Yakub b. Ebu Seleme Macişun (Yakub b. Dinar)
5. Ebu Abdullah Abdülaziz b. Ebu Seleme el-Macişun (Abdülaziz b. Abdullah b. Meymun)
6. Ebû Dâvûd et-Tayâlîsî (Süleyman b. Davud b. Cârûd)
7. Ebu Ahmed Mahmud b. Ğaylan el-Adevi (Mahmud b. Ğaylan)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Namaz, rüku'dan kalkınca ne denileceği