وَأَخْبَرَنَا أَبُو بَكْرٍ : مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الْحَافِظُ أَخْبَرَنَا أَبُو نَصْرٍ : أَحْمَدُ بْنُ عَمْرٍو أَخْبَرَنَا سُفْيَانُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْجَوْهَرِىُّ حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ الْحَسَنِ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْوَلِيدِ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ عَاصِمٍ عَنْ أَبِى عُثْمَانَ عَنْ عُمَرَ أَنَّهُ قَالَ : يَمْسَحُ الرَّجُلُ عَلَى خُفَّيْهِ إِلَى سَاعَتِهَا مِنْ يَوْمِهَا وَلَيْلَتِهَا.

Bize Ebû Bekir Muhammed b. İbrahim el-Hafız, ona Ebû Nasr Ahmed b. Amr, ona Süfyan b. Muhammed el-Cevherî, ona Ali b. el-Hasan, ona Abdullah b. el-Velîd, ona Süfyan, ona Asım, ona da Ebû Osman’ın haber verdiğine göre Hz. Ömer şöyle dedi:
“İnsan aynı gün ve gecenin sonunda mestleri giydiği saate kadar üzerine mesheder.”

---

• Beyhakî Sünen-i Kebir Tahâret 1325, 2/321