أَخْبَرَنِى عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ خَالِدٍ الْقَطَّانُ الرَّقِّىُّ قَالَ حَدَّثَنَا حَجَّاجٌ قَالَ ابْنُ جُرَيْجٍ أَخْبَرَنِى أَبُو الزُّبَيْرِ أَنَّهُ سَمِعَ جَابِرًا يَقُولُ:
"خَطَبَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَذَكَرَ رَجُلاً مِنْ أَصْحَابِهِ مَاتَ فَقُبِرَ لَيْلاً وَكُفِّنَ فِى كَفَنٍ غَيْرِ طَائِلٍ، فَزَجَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنْ يُقْبَرَ إِنْسَانٌ لَيْلاً إِلاَّ أَنْ يُضْطَرَّ إِلَى ذَلِكَ."

Bize Abdurrahman b. Halid el-Kattân er-Rakkî, ona Haccâc, ona İbn Cureyc, ona da Ebu Zübeyr, Câbir'in şöyle dediğini rivayet etmiştir:
"Rasulullah (sav) bir defasında hutbe verirken, ashabından vefat edip geceleyin defnedilen ve yeteri kadar uzun olmayan bir kefenle kefenlenmiş bir kimseden bahsetti. Ardından da zorunluluk olmadıkça vefat eden birinin geceleyin gömülmesini yasakladı."

• Nesâî Sünen-i Nesâî Cenâiz 2016, /2219