حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَأَبُو كُرَيْبٍ قَالاَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ نُمَيْرٍ حَدَّثَنَا هِشَامٌ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ زَوْجِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم:
"أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم كَانَ يُؤْتَى بِالصِّبْيَانِ، فَيُبَرِّكُ عَلَيْهِمْ وَيُحَنِّكُهُمْ، فَأُتِىَ بِصَبِىٍّ فَبَالَ عَلَيْهِ، فَدَعَا بِمَاءٍ، فَأَتْبَعَهُ بَوْلَهُ وَلَمْ يَغْسِلْهُ."

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe ile Ebu Küreyb, onlara Abdullah b. Nümeyr, ona Hişâm, ona babası, ona da Hz. Peygamber'in (sav) eşi Âişe şöyle rivayet etmiştir:
"Rasulullah'a (sav) küçük çocuklar getirilir o da onlara bereket duasında bulunur ve hurma çiğneyerek çocuğun damağına sürerdi (tahnîk). Bir defasında bir çocuk getirildi, o da Rasulullah'ın (sav) üzerine bevl etti. Rasulullah (sav) hemen su istedi ve onu ço­cuğun bevlettiği yere serpiştirdi. Ancak orayı yıkamadı."

• Müslim Sahîh-i Müslim Tahâret 662, /134