حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا غُنْدَرٌ عَنْ شُعْبَةَ ح وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ مَهْدِىٍّ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنْ عَمْرِو بْنِ مُرَّةَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِى لَيْلَى قَالَ قُلْنَا لِزَيْدِ بْنِ أَرْقَمَ حَدِّثْنَا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . قَالَ كَبِرْنَا وَنَسِينَا وَالْحَدِيثُ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم شَدِيدٌ .

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Gunder, ona Şu'be; (T)
Bize Muhammed b. Beşşâr, ona Abdurrahman b. Mehdî, ona Şu'be, ona Amr b. Mürra, ona da Abdurrahman b. Ebu Leylâ şöyle rivayet etmiştir:
"Zeyd b. Erkam'a 'Bize Rasulullah'tan (sav) rivayette bulun' dedik. O, 'Yaşlandık ve unuttuk. Rasulullah'tan (sav) hadis (rivayet etmek) ciddi bir iştir' dedi.

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Mukaddime 3, /18