وَحَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بِشْرٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ مَيْمُونٍ قَالَ:
"سَأَلْتُ سُلَيْمَانَ بْنَ يَسَارٍ عَنِ الْمَنِىِّ يُصِيبُ ثَوْبَ الرَّجُلِ أَيَغْسِلُهُ أَمْ يَغْسِلُ الثَّوْبَ؟ فَقَالَ أَخْبَرَتْنِى عَائِشَةُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَغْسِلُ الْمَنِىَّ، ثُمَّ يَخْرُجُ إِلَى الصَّلاَةِ فِى ذَلِكَ الثَّوْبِ، وَأَنَا أَنْظُرُ إِلَى أَثَرِ الْغَسْلِ فِيهِ."

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Muhammed b. Bişr, ona da Amr b. Meymun şöyle rivayet etmiştir:
"Süleyman b. Yesar'a 'Bir adam sadece elbisesine bulaşan meniyi mi yoksa elbisesini de mi yıkar?' diye sorduğumda, bana Aişe'nin 'Rasulullah (sav) meniyi yıkar, sonra o elbise ile namaza çıkardı. Ben elbisesinde yıkanan yerin izini görürdüm' şeklinde söylediğini nakletti."

---

• Müslim Sahîh-i Müslim Tahâret 672, /135