حَدَّثَنَا زُهَيْرٌ، حَدَّثَنَا يُونُسُ بْنُ مُحَمَّدٍ، حَدَّثَنَا شَيْبَانُ، عَنْ قَتَادَةَ، عَنْ أَنَسٍ:
أَنَّ يَهُودِيًّا أَتَى عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ: ’السَّامُ عَلَيْكُمْ’، فَرَدَّ الْقَوْمُ، فَقَالَ نَبِيُّ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: ’هَلْ تَدْرُونَ مَا قَالَ؟’ قَالُوا: ’اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ، سَلَّمَ يَا نَبِيَّ اللَّهِ’. قَالَ: ’لَا، وَلَكِنَّهُ قَالَ: كَذَا وَكَذَا. رُدُّوهُ عَلَيَّ’. قَالَ: فَرَدُّوهُ عَلَيْهِ، فَقَالَ: ’أَقُلْتَ السَّامُ عَلَيْكُمْ؟’ قَالَ: نَعَمْ، قَالَ نَبِيُّ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عِنْدَ ذَلِكَ: "إِذَا سَلَّمَ عَلَيْكُمْ أَحَدٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ فَقُولُوا: ’وَعَلَيْكَ’."
قَالَ: "عَلَيْكَ مَا قُلْتَ". "وَإِذَا جَاءُوكَ حَيَّوْكَ بِمَا لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اللَّهُ."

Bize Züheyr, ona Yunus b. Muhammed, ona Şeybân, ona Katâde, ona da Enes şöyle rivâyet etti:
Bir Yahudi Rasulullah'ın (sav) yanına geldi ve O'na: 'es-Sâmü aleyküm (Ölüm üzerinize olsun)' dedi.
Oradakiler de onun selamını aldılar. Bunun üzerine Peygamber (sav): 'Onun ne dediğini biliyor musunuz?' diye sordu. Onlar da: 'Allah ve Rasulü daha iyi bilir, selam verdi Ey Allah'ın Elçisi' dediler. Rasulullah (sav) 'Hayır (o selam vermedi), fakat şöyle, şöyle dedi. O adamı bana getirin' buyurdu. Ashab onu getirince Allah Elçisi (sav): 'Sen es-Sâmü aleyküm (Ölüm üzerine olsun) mü dedin?' diye adama sordu. Adam: 'Evet' cevabını verdi. Bunun üzerine Peygamber (sav): "Size Ehl-i kitaptan biri selam verdiğinde ona 'Ve aleyke (Senin üzerine olsun)' deyin." buyurdu.
(Ravilerden biri şöyle demiştir:) '(Yani) 'Söylediğin senin üzerine olsun'.
(Bu olaya işaret eden şöyle bir ayet vardır:) 'Sana geldiklerinde, Allah'ın seni selamlamadığı bir biçimde seni selamlarlar...' (Mücadele, 58/8)

• Ebû Ya'lâ el-Mevsılî Müsned-i Ebû Ya'la Enes b. Malik 3114, 5/425