حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عَمَّارٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْمَلِكِ بْنُ مُحَمَّدٍ الصَّنْعَانِىُّ حَدَّثَنَا خَارِجَةُ بْنُ مُصْعَبٍ عَنْ بُكَيْرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الأَشَجِّ عَنْ كُرَيْبٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ « مَنْ نَذَرَ نَذْرًا وَلَمْ يُسَمِّهِ فَكَفَّارَتُهُ كَفَّارَةُ يَمِينٍ وَمَنْ نَذَرَ نَذْرًا لَمْ يُطِقْهُ فَكَفَّارَتُهُ كَفَّارَةُ يَمِينٍ وَمَنْ نَذَرَ نَذْرًا أَطَاقَهُ فَلْيَفِ بِهِ » .

Bize Hişam b. Ammar, ona Abdülmelik b. Muhammed es-San'anî, ona Harice b. Musab, ona Bükeyr b. Abdullah b. Eşec, ona Küreyb, ona da İbn Abbas'ın rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur:

"Ne adadığını belirtmeksizin adakta bulunan kimsenin kefareti, yemin kefaretidir. Güç yetiremeyeceği bir adakta bulunan kimsenin kefareti de yemin kefaretidir. Güç yetirebileceği bir adakta bulunan kişi ise adağını yerine getirmelidir."

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Kefârât 17, /340