أَخْبَرَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ قَالَ أَخْبَرَنَا بَقِيَّةُ قَالَ حَدَّثَنِى أَبُو سَلَمَةَ سُلَيْمَانُ بْنُ سُلَيْمٍ الْحِمْصِىُّ قَالَ حَدَّثَنِى الزُّهْرِىُّ عَنْ عُرْوَةَ - هُوَ ابْنُ الزُّبَيْرِ - عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يُكْثِرُ التَّعَوُّذَ مِنَ الْمَغْرَمِ وَالْمَأْثَمِ فَقِيلَ لَهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّكَ تُكْثِرُ التَّعَوُّذَ مِنَ الْمَغْرَمِ وَالْمَأْثَمِ فَقَالَ « إِنَّ الرَّجُلَ إِذَا غَرِمَ حَدَّثَ فَكَذَبَ وَوَعَدَ فَأَخْلَفَ » .

Bize İshak b. İbrahim, ona Bakiyye, ona Ebu Seleme Süleyman b. Süleym el-Hımsî, ona Zührî, ona Urve b. Zübeyir, ona da Hz. Aişe şöyle demiştir:

"Rasulullah (sav) devamlı, borçtan ve günahtan Allah'a çok sığınırdı. Bir gün kendisine 'Ey Allah'ın Rasulü! Borçtan ne kadar da çok Allah'a sığınıyorsunuz' denildi. Hz. Peygamber (sav) 'Çünkü kişi borçluysa konuşurken yalan söyleyebilir, söz verdiğinde sözünü yetine getirmeyebilir' buyurdu."

• Nesâî Sünen-i Nesâî İstiâze 22, /2438