أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَمْرِو بْنِ السَّرْحِ قَالَ حَدَّثَنَا ابْنُ وَهْبٍ قَالَ أَخْبَرَنَا سَالِمُ بْنُ غَيْلاَنَ عَنْ دَرَّاجٍ أَبِى السَّمْحِ عَنْ أَبِى الْهَيْثَمِ عَنْ أَبِى سَعِيدٍ الْخُدْرِىِّ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ « اللَّهُمَّ إِنِّى أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكُفْرِ وَالْفَقْرِ » . فَقَالَ رَجُلٌ وَيَعْدِلاَنِ قَالَ « نَعَمْ » .

Bize Ahmed b. Amr b. Serh, ona (Abdullah) b. Vehb, ona Salim b. Gaylân, ona Ebu Semh Derrâc, ona Ebu Heysem (Süleyman b. Amr), ona da Ebu Said el-Hudrî demiştir:

"Rasulullah (sav) 'Allah'ım küfre düşmekten ve fakirlikten sana sığınırım' diye dua etti. Bunun üzerine bir adam 'ey Allah'ın Rasulü! Fakirliği inançsızlıkla bir mi tutuyorsun?' dedi, Rasulullah (sav) da 'evet' dedi."

• Nesâî Sünen-i Nesâî İstiâze 29, /2439