أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ قَالَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ مَنْصُورٍ عَنِ الشَّعْبِىِّ عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ إِذَا خَرَجَ مِنْ بَيْتِهِ قَالَ:
" بِسْمِ اللَّهِ رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ أَزِلَّ أَوْ أَضِلَّ أَوْ أَظْلِمَ أَوْ أُظْلَمَ أَوْ أَجْهَلَ أَوْ يُجْهَلَ عَلَىَّ "

Bize Muhammed b. Beşşâr, ona Abdurrahman (b. Mehdî), ona Süfyan (b. Said), ona Mansur (b. Mu'temir), ona Şa'bî (Âmir b. Şerahil), ona da Ümmü Seleme (Hind bt. Huzeyfe) şöyle demiştir: Rasulullah (sav) evinden çıkarken şöyle dua ederdi:
"Bismillah/Allah'ın adyıla! Rabbim, sıkıntıya düşmekten, sapıtmaktan, zulmetmekten ve zulme uğramaktan, cahillik etmekten ve cahillikle itham olunmaktan Sana sığınırım."

• Nesâî Sünen-i Nesâî İstiâze 65, /2442