وَحَدَّثَنِى أَبُو الطَّاهِرِ وَحَرْمَلَةُ قَالاَ أَخْبَرَنَا ابْنُ وَهْبٍ أَخْبَرَنِى يُونُسُ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ:
"لَمَّا قَدِمَ الْمُهَاجِرُونَ مِنْ مَكَّةَ الْمَدِينَةَ قَدِمُوا وَلَيْسَ بِأَيْدِيهِمْ شَىْءٌ وَكَانَ الأَنْصَارُ أَهْلَ الأَرْضِ وَالْعَقَارِ فَقَاسَمَهُمُ الأَنْصَارُ عَلَى أَنْ أَعْطَوْهُمْ أَنْصَافَ ثِمَارِ أَمْوَالِهِمْ كُلَّ عَامٍ وَيَكْفُونَهُمُ الْعَمَلَ وَالْمَئُونَةَ وَكَانَتْ أُمُّ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ وَهْىَ تُدْعَى أُمَّ سُلَيْمٍ - وَكَانَتْ أُمَّ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِى طَلْحَةَ كَانَ أَخًا لأَنَسٍ لأُمِّهِ - وَكَانَتْ أَعْطَتْ أُمُّ أَنَسٍ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عِذَاقًا لَهَا فَأَعْطَاهَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أُمَّ أَيْمَنَ مَوْلاَتَهُ أُمَّ أُسَامَةَ بْنِ زَيْدٍ."
قَالَ ابْنُ شِهَابٍ فَأَخْبَرَنِى أَنَسُ بْنُ مَالِكٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم لَمَّا فَرَغَ مِنْ قِتَالِ أَهْلِ خَيْبَرَ وَانْصَرَفَ إِلَى الْمَدِينَةِ رَدَّ الْمُهَاجِرُونَ إِلَى الأَنْصَارِ مَنَائِحَهُمُ الَّتِى كَانُوا مَنَحُوهُمْ مِنْ ثِمَارِهِمْ - قَالَ - فَرَدَّ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَى أُمِّى عِذَاقَهَا وَأَعْطَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أُمَّ أَيْمَنَ مَكَانَهُنَّ مِنْ حَائِطِهِ.
قَالَ ابْنُ شِهَابٍ وَكَانَ مِنْ شَأْنِ أُمِّ أَيْمَنَ أُمِّ أُسَامَةَ بْنِ زَيْدٍ أَنَّهَا كَانَتْ وَصِيفَةً لِعَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ وَكَانَتْ مِنَ الْحَبَشَةِ فَلَمَّا وَلَدَتْ آمِنَةُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَعْدَ مَا تُوُفِّىَ أَبُوهُ فَكَانَتْ أُمُّ أَيْمَنَ تَحْضُنُهُ حَتَّى كَبِرَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَأَعْتَقَهَا ثُمَّ أَنْكَحَهَا زَيْدَ بْنَ حَارِثَةَ ثُمَّ تُوُفِّيَتْ بَعْدَ مَا تُوُفِّىَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِخَمْسَةِ أَشْهُرٍ.

Bize Ebu Tahir ve Harmele, o ikisine İbn Vehb, ona Yunus, ona İbn Şihab, ona da Enes b. Malik şöyle rivayet etmiştir:
"Muhacirler Mekke'den Medine'ye elleri boş geldiler. Ensar, arazi ve toprak (akar) sahipleriydiler. Ensar, her yıl mallarının ürünlerinin bir kısmını (muhacirlere) vermek ve (muhacirler) de onlara işçilik ve ağır işler hususunda yardım etmek üzere onlarla anlaştılar. Ümmü Süleym diye çağırılan Enes b. Malik'in annesi vardı. Abdullah b. Ebu Talha'nın annesi, Enes'in anne bir kardeşi idi. Enes'in annesi kendisine ait hurma mahsullerini Rasulullah'a (sav) verdi. Rasulullah (sav) da onları Üsame b. Zeyd'in mevlâsı Ümmü Eymen'e verdi."

İbn Şihab, Enes b. Malik'ten naklen şöyle demiştir: Rasulullah (sav) Hayber ahalisi ile savaşı bitirdikten sonra Medine'ye döndü (ve) muhacirler, (Ensarın) kendilerine verdikleri malları Ensara geri verdiler. Hz. Peygamber (sav) de anneme hurma mahsüllerini geri verdi. Nebî (sav) Ümmü Eymen'e (o mahsüllerin) yerine kendi bostanından (mahsüller) verdi.
İbn Şihab şöyle demiştir: Üsame b. Zeyd'in annesi Ümmü Eymen'in durumu (na gelince) o, Abdullah b. Abdülmuttalib'in cariyesi idi ve Habeş memleketindendi. Âmine, babası vefat ettikten sonra Rasulullah'ı (sav) dünyaya getirdiğinde Ümmü Eymen, Hz. Peygamber (sav) büyüyene dek ona baktı. Hz. Peygamber (sav) de onu azat etti. Ardından onu Zeyd b. Hârise ile evlendirdi. Sonra(ları), Rasulullah'ın (sav) vefatından beş ay sonra vefat etti.

---

• Müslim Sahîh-i Müslim Cihâd ve's-Siyer 4603, /754