حَدَّثَنَا أَبُو كَامِلٍ حَدَّثَنَا يَزِيدُ - يَعْنِى ابْنَ زُرَيْعٍ - ح
وَحَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ عَنْ يَحْيَى بْنِ زَكَرِيَّا - وَهَذَا لَفْظُهُ - عَنْ دَاوُدَ عَنْ أَبِى نَضْرَةَ عَنْ أَبِى سَعِيدٍ قَالَ
"لَمَّا أَمَرَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم بِرَجْمِ مَاعِزِ بْنِ مَالِكٍ خَرَجْنَا بِهِ إِلَى الْبَقِيعِ فَوَاللَّهِ مَا أَوْثَقْنَاهُ وَلاَ حَفَرْنَا لَهُ وَلَكِنَّهُ قَامَ لَنَا. - قَالَ أَبُو كَامِلٍ قَالَ - فَرَمَيْنَاهُ بِالْعِظَامِ وَالْمَدَرِ وَالْخَزَفِ فَاشْتَدَّ وَاشْتَدَدْنَا خَلْفَهُ حَتَّى أَتَى عُرْضَ الْحَرَّةِ فَانْتَصَبَ لَنَا فَرَمَيْنَاهُ بِجَلاَمِيدِ الْحَرَّةِ حَتَّى سَكَتَ - قَالَ - فَمَا اسْتَغْفَرَ لَهُ وَلاَ سَبَّهُ."

Bize Ebu Kamil, ona Yezid (İbn Zürey'); (T)
Bize Ahmed b. Meni', ona Yahya b. Zekeriyya, ona Davud, ona Ebu Nadre, ona da Ebu Said (ra) şöyle dedi:

"Rasulullah (sav) Maiz b. Malik'in recmedilmesini emredince, onu Baki'a çıkardık, Vallahi onu bağlamadık. O ayakta durdu. Ebu Kamil'in rivayetine göre Ravi devamla şöyle dedi: Biz ona kemik, toprak tezeği ve tuğla parçaları attık. Bunun üzerine Maiz kaçtı, biz de peşinden koştuk. Harra'nın yanına varınca karşımızda durdu. Biz de ona, ölünceye kadar Harra'nın taşlarıyla taşladık. Rasulullah (sav) ne onun için istiğfarda bulundu, ne de hakkında kötü konuştu."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Hudûd 24, /1010