وَحَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ وَعَبْدُ بْنُ حُمَيْدٍ - وَتَقَارَبَا فِى اللَّفْظِ - قَالاَ أَخْبَرَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ عَلِىِّ بْنِ حُسَيْنٍ عَنْ صَفِيَّةَ بِنْتِ حُيَىٍّ قَالَتْ كَانَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم مُعْتَكِفًا فَأَتَيْتُهُ أَزُورُهُ لَيْلاً فَحَدَّثْتُهُ ثُمَّ قُمْتُ لأَنْقَلِبَ فَقَامَ مَعِىَ لِيَقْلِبَنِى . وَكَانَ مَسْكَنُهَا فِى دَارِ أُسَامَةَ بْنِ زَيْدٍ فَمَرَّ رَجُلاَنِ مِنَ الأَنْصَارِ فَلَمَّا رَأَيَا النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم أَسْرَعَا فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « عَلَى رِسْلِكُمَا إِنَّهَا صَفِيَّةُ بِنْتُ حُيَىٍّ » . فَقَالاَ سُبْحَانَ اللَّهِ يَا رَسُولَ اللَّهِ . قَالَ « إِنَّ الشَّيْطَانَ يَجْرِى مِنَ الإِنْسَانِ مَجْرَى الدَّمِ وَإِنِّى خَشِيتُ أَنْ يَقْذِفَ فِى قُلُوبِكُمَا شَرًّا » . أَوْ قَالَ « شَيْئًا » .

Bize İshâk b. İbrahim ve Abd b. Humeyd -lafızları birbirine yakın olarak-, onlara Abdürrezzak, ona Ma'mer, ona Zührî, ona Ali b. Hüseyin, ona Safiyye bint Huyey şöyle rivayet etmiştir:

"Hz. Peygamber (sav) itikafa girmişti. Geceleyin onu ziyarete geldim ve onunla konuştum. Sonra geri dönmek için kalktım. O da beni eve götürmek için kalktı. Safiyye'nin evi Üsame b. Zeyd'in hanesindeydi. O sırada ensârdan iki kişi geçti. Hz. Peygamber'i görünce hızlandılar. Hz. Peygamber (sav) 'Yavaş olun! Bu yanımdaki kadın Safiyye bint Huyeyy'dir' buyurdu. O iki kişi 'Sübhanallah ey Allah'ın resulü!' dediler. Hz. Peygamber (sav) 'Şeytan kan gibi insanın damarlarında dolaşır. Ben, şeytanın sizin kalplerine bir kötülük atmasından endişe ederim' veya 'bir şey atmasından korkarım' buyurdu."

• Müslim Sahîh-i Müslim Selâm 5679, /922