أَخْبَرَنَا حُمَيْدُ بْنُ مَسْعَدَةَ عَنْ سُفْيَانَ - وَهُوَ ابْنُ حَبِيبٍ - عَنْ عَبْدِ الْمَلِكِ بْنِ جُرَيْجٍ وَعَبْدِ الْمَلِكِ بْنِ أَبِى سُلَيْمَانَ عَنْ عَطَاءٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ عَبَّاسٍ أَنَّهُ كَانَ رَدِيفَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَلَمْ يَزَلْ يُلَبِّى حَتَّى رَمَى الْجَمْرَةَ .

Bize Humeyd b. Mes’ade, ona Süfyan b. Habib, ona Abdülmelik b. Cüreyc ve Abdülmelik b. Ebu Süleyman, onlara Atâ, ona da İbn Abbas şöyle rivayet etmiştir:

"Fadl b. Abbas Nebi’nin (sav) terkisine binmişti, (Allah Rasulü) cemreye taş atıncaya kadar telbiye getirmeyi sürdürdü."

• Nesâî Sünen-i Nesâî Menâsiku'l-hacc 216, /2284