وَحَدَّثَنِى أَبُو الطَّاهِرِ وَحَرْمَلَةُ قَالَ أَبُو الطَّاهِرِ أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ وَهْبٍ أَخْبَرَنِى يُونُسُ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ سَالِمٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ
"لَمْ يَكُنْ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَسْتَلِمُ مِنْ أَرْكَانِ الْبَيْتِ إِلاَّ الرُّكْنَ الأَسْوَدَ وَالَّذِى يَلِيهِ مِنْ نَحْوِ دُورِ الْجُمَحِيِّينَ."

Bana Ebu't-Tâhir ve Harmele, o ikisine Abdullah b. Vehb, ona Yunus, ona İbn Şihâb, ona Salim, ona da babası (Abdullah); "Rasulullah (sav), beytin rükünlerinden Rükn-ü (Hacer-i) Esved ile Cumahlıların evleri tarafından onu takip eden rükünden (Rükn-ü Yemânî) başka bir rüknü istilâm etmezdi." dedi.

• Müslim Sahîh-i Müslim Hac, 3062, /508