حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عُمَرَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَالِمٍ وَحَمْزَةَ ابْنَىْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ عَنْ أَبِيهِمَا أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ :" الشُّؤْمُ فِى ثَلاَثَةٍ: فِى الْمَرْأَةِ وَالْمَسْكَنِ وَالدَّابَّةِ " . قَالَ أَبُو عِيسَى: هَذَا حَدِيثٌ صَحِيحٌ وَبَعْضُ أَصْحَابِ الزُّهْرِىِّ لاَ يَذْكُرُونَ فِيهِ عَنْ حَمْزَةَ إِنَّمَا يَقُولُونَ عَنْ سَالِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم . وَرَوَى مَالِكُ بْنُ أَنَسٍ هَذَا الْحَدِيثَ عَنِ الزُّهْرِىِّ فَقَالَ :عَنْ سَالِمٍ وَحَمْزَةَ ابْنَىْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ عَنْ أَبِيهِمَا وَهَكَذَا رَوَى لَنَا ابْنُ أَبِى عُمَرَ هَذَا الْحَدِيثَ عَنْ سُفْيَانَ بْنِ عُيَيْنَةَ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَالِمٍ وَحَمْزَةَ ابْنَىْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ عَنْ أَبِيهِمَا عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم . حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَالِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِنَحْوِهِ وَلَمْ يَذْكُرْ فِيهِ سَعِيدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ حَمْزَةَ وَرِوَايَةُ سَعِيدٍ أَصَحُّ لأَنَّ عَلِىَّ بْنَ الْمَدِينِىِّ وَالْحُمَيْدِىَّ رَوَيَا عَنْ سُفْيَانَ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَالِمٍ عَنْ أَبِيهِ وَذَكَرَا عَنْ سُفْيَانَ قَالَ :لَمْ يَرْوِ لَنَا الزُّهْرِىُّ هَذَا الْحَدِيثَ إِلاَّ عَنْ سَالِمٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ . وَرَوَى مَالِكُ بْنُ أَنَسٍ هَذَا الْحَدِيثَ عَنِ الزُّهْرِىِّ وَقَالَ :عَنْ سَالِمٍ وَحَمْزَةَ ابْنَىْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ عَنْ أَبِيهِمَا . وَفِى الْبَابِ عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ وَعَائِشَةَ وَأَنَسٍ . - وَقَدْ رُوِىَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم أَنَّهُ قَالَ: "إِنْ كَانَ الشُّؤْمُ فِى شَىْءٍ فَفِى الْمَرْأَةِ وَالدَّابَّةِ وَالْمَسْكَنِ" وَقَدْ رُوِىَ عَنْ حَكِيمِ بْنِ مُعَاوِيَةَ قَالَ: سَمِعْتُ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ :"لاَ شُؤْمَ وَقَدْ يَكُونُ الْيُمْنُ فِى الدَّارِ وَالْمَرْأَةِ وَالْفَرَسِ" حَدَّثَنَا بِذَلِكَ عَلِىُّ بْنُ حُجْرٍ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ عَيَّاشٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ سُلَيْمٍ عَنْ يَحْيَى بْنِ جَابِرٍ الطَّائِىِّ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ حَكِيمٍ عَنْ عَمِّهِ حَكِيمِ بْنِ مُعَاوِيَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِهَذَا .

Bize İbn Ebu Ömer, ona Süfyân, ona Zührî, ona Abdullah b. Ömer'in oğulları Salim ve Hamza, onlara da babaları (Abdullah b. Ömer), Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:
"Uğursuzluk üç şeyde; kadında, evde ve attadır."
Ebu İsa et-Tirmizî şöyle söylemiştir: Bu, sahih bir hadistir. Zührî'nin ashabından bazıları hadisi, Hamza'dan değil de sadece Salim'den, o babasından (İbn Ömer'den), o da Hz. Peygamber (sav)'den rivayet etmişlerdir. Malik, bu hadisi Zührî'den rivayet etmiş ve 'Abdullah b. Ömer'in oğulları Salim ve Hamza'dan, onlar da babalarından (İbn Ömer'den) rivayet etmiştir' demiştir. Aynı şekilde bu hadisi bize İbn Ebu Ömer, ona Süfyân b. Uyeyne, ona Zührî, ona Abdullah b. Ömer'in oğulları Sâlim ve Hamza, onlara da babaları (Abdullah b. Ömer), Hz. Peygamber (sav)'den rivayet etmiştir. Bize Said b. Abdurrahman, ona Süfyân, ona Zührî, ona Sâlim, ona da babası (Abdullah b. Ömer), Hz. Peygamber (sav)'den benzer şekilde rivayet etmiş (ancak), Said b. Abdurrahman bu isnatta Hamza'yı zikretmemiştir. Said'in rivayeti daha sahihtir. Çünkü Ali b. el-Medînî ve el-Humeydî, bu hadisi Süfyân'dan, o Zührî'den, o Salim'den, o da babasından (Abdullah b. Ömer) rivayet etmişler ve Süfyân'ın şu sözünü zikretmişlerdir: 'Zührî, bu hadisi bizlere sadece Salim kanalıyla İbn Ömer'den rivayet etmiştir.' Malik b. Enes, bu hadisi Zührî'den rivayet edip 'Abdullah b. Ömer'in oğulları Hamza ve Salim'den, onlar da babalarından (Abdullah b. Ömer'den) rivayette bulundular.' demiştir. Bu konuda Sehl b. Sa'd, Aişe ve Enes'den de hadis rivayet edilmiştir.
Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğu da rivayet edilmiştir:
"Eğer bir şeyde uğursuzluk olsaydı kadında, atta ve evde olurdu."
Hakîm b. Muaviye'den nakledildiğine göre Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur:
"Uğursuzluk diye bir şey yoktur; uğur, evde, kadında ve atta olabilir."
Bu şekilde bize Ali b. Hucr, ona İsmail b. Ayyâş, ona Süleyman b. Süleym, ona Yahya b. Câbir et-Tâî, ona Muaviye b. Hakîm, ona da amcası Hakîm b. Muaviye, Hz. Peygamber'den (sav) rivayette bulunmuştur.

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Edeb 58, 5/126