حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا أَبُو خَالِدٍ الأَحْمَرُ عَنْ حَجَّاجٍ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنْ عَمْرِو بْنِ مَيْمُونٍ قَالَ:
"حَجَجْنَا مَعَ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ. فَلَمَّا أَرَدْنَا أَنْ نُفِيضَ مِنَ الْمُزْدَلِفَةِ قَالَ: إِنَّ الْمُشْرِكِينَ كَانُوا يَقُولُونَ: ’أَشْرِقْ ثَبِيرُ كَيْمَا نُغِيرُ’. وَكَانُوا لاَ يُفِيضُونَ حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ. فَخَالَفَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم، فَأَفَاضَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ."

Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe, ona Ebu Halid el-Ahmer, ona Haccac, ona da Ebu İshak, Amr b. Meymûn'un şöyle dediğini rivayet etmiştir:
"Ömer b. el-Hattâb ile beraber haccettik. (Bu hac esnasında) Müzdelife'den (Minâ'ya) dönmek istediğimiz zaman Ömer b. el-Hattâb şöyle dedi: 'Müşrikler (Müzdelife'de vakfe yaptıklarında), 'Aydınlan (güneş doğup seni aydınlatsın) Ey Sebîr dağı ki, biz de (bineklerimizi koşturarak) yola çıkalım' derlerdi. Güneş doğuncaya kadar (Müzdelife'den) ayrılmazlardı. Rasulullah (sav) onlara muhalefet etti (onların bu uygulamasını terk etti). Güneş doğmadan önce (Müzdelife'den) ayrıldı'."

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Menâsik 61, /490