حَدَّثَنَا عَبَّاسٌ الْعَنْبَرِىُّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْمَلِكِ بْنُ عَمْرٍو حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ يَزِيدَ بْنِ الْهَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ كَعْبٍ الْقُرَظِىِّ عَنْ شَبَثِ بْنِ رِبْعِىٍّ عَنْ عَلِىٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِهَذَا الْخَبَرِ قَالَ :
"فِيهِ قَالَ عَلِىٌّ فَمَا تَرَكْتُهُنَّ مُنْذُ سَمِعْتُهُنَّ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلاَّ لَيْلَةَ صِفِّينَ فَإِنِّى ذَكَرْتُهَا مِنْ آخِرِ اللَّيْلِ فَقُلْتُهَا."

Bize Abbas el-Anberi, ona Abdülmelik b. Amr, ona Abdülaziz b. Muhammed, ona Yezid b. el-Hâd, ona Muhammed b. Ka'b el-Kurazi, ona Şebes b. Rib'i, ona Hz. Ali (ra) Hz. Peygamber'den (sav) bu hadisi rivayet etmiş ve onun hakkında şöyle demiştir:
"Onları Rasulullah'tan (sav) duyduğumdan beri Sıffîn gecesi dışında terk etmedim. O gece bile bu duaları gecenin sonunda hatırladım ve söyledim."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Edeb 109, /1146