وَحَدَّثَنِى مَالِكٌ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ دِينَارٍ قَالَ كُنْتُ أَنَا وَعَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَرَ عِنْدَ دَارِ خَالِدِ بْنِ عُقْبَةَ الَّتِى بِالسُّوقِ فَجَاءَ رَجُلٌ يُرِيدُ أَنْ يُنَاجِيَهُ وَلَيْسَ مَعَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ أَحَدٌ غَيْرِى وَغَيْرُ الرَّجُلِ الَّذِى يُرِيدُ أَنْ يُنَاجِيَهُ فَدَعَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَرَ رَجُلاً آخَرَ حَتَّى كُنَّا أَرْبَعَةً فَقَالَ لِى وَلِلرَّجُلِ الَّذِى دَعَاهُ اسْتَأْخِرَا شَيْئًا فَإِنِّى سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ لاَ يَتَنَاجَى اثْنَانِ دُونَ وَاحِدٍ.

Bize Malik ona da Abdullah b. Dinar şöyle demiştir:
Ben ve Abdullah b. Ömer, Halid b. Ukbe’nin çarşıdaki evindeydik. Bir kişi gelerek Abdullah ile gizli konuşmak istedi. Abdullah b. Ömer'in yanında, Abdullah ile gizli konuşmak isteyen adamdan ve benden başka kimse yoktu. Abdullah dört kişi olmamız için bir adam daha çağırdı. Bana ve çağırdığı adama şöyle dedi: "Bizden biraz uzakta durun. Ben Hz. Peygamber'i (sav) şöyle derken işittim: 'İki kişi, bir kişiyi dışlayıp, kendi arasında fısıldaşmasın.'"

---

• İmam Mâlik Muvatta' Kelâm 1826, 1/384