حَدَّثَنَا حُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنَا خَلَفٌ يَعْنِي ابْنَ خَلِيفَةَ عَنْ يَزِيدَ بْنِ كَيْسَانَ عَنْ أَبِي حَازِمٍ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ
كُنَّا عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَوْمًا فَسَمِعْنَا وَجْبَةً فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَتَدْرُونَ مَا هَذَا قُلْنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ قَالَ هَذَا حَجَرٌ أُرْسِلَ فِي جَهَنَّمَ مُنْذُ سَبْعِينَ خَرِيفًا فَالْآنَ انْتَهَى إِلَى قَعْرِهَا

---

Açıklama: Hadisin ravilerinden Yezîd b. Keysân 'ın durumu hakkında şunlar söylenmiştir; İbn Maîn, Nesâî, Yakûb b. Süfyân ve Dârekutnî onu sika kabul etmişlerdir. Yahya b. Saîd el-Kattân ise onun kendisine itimâd edilen bir kişi olmadığını ve sâlih olduğunu dile getirmiştir. Şuayb Arnavut'a göre o rivayeteri makbûl olan birisidir ancak hata yaptığı bilinen durumlar bundan hariçtir. O bu hadisin lafzında hata etmiştir ve bu hadisin lafzını Peygmberin meclisinde işiten sahabenin haberiyle duymuştur.

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Ebu Hureyre 8826, 3/375