حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَرَ بْنِ مَيْسَرَةَ وَعُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ - بِمَعْنَى الإِسْنَادِ وَالْحَدِيثِ - قَالاَ حَدَّثَنَا أَبُو أَحْمَدَ الزُّبَيْرِىُّ عَنْ يُونُسَ بْنِ الْحَارِثِ عَنْ أَبِى عَوْنٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ الْمُغِيرَةِ بْنِ شُعْبَةَ قَالَ :
"كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يُصَلِّى عَلَى الْحَصِيرِ وَالْفَرْوَةِ الْمَدْبُوغَةِ."

Bize Ubeydullah b. Ömer b. Meysere ve Osman b. Ebu Şeybe -mana ve isnad aynıdır- onlara Ebu Ahmed ez-Zübeyrî, ona Yunus b. Haris, ona Ebu Avn, ona da Muğîra b. Şube şöyle rivayet etmiştir:
"Rasulullah (sav), hasır ve tabaklanmış deri üzerine namaz kılardı."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Salât 93, /158