أخبرنا عبد الرزاق عن معمر عن قتادة عن أبي رافع أن خالد بن الوليد جاء إلى النبي صلى الله عليه وسلم فشكا إليه وحشة يجدها ، فقال له : ألا أعلمك ما علمني الروح الامين جبريل ؟ قال لي : إن عفريتا من الجن يكيدك ، فإذا أويت إلى فراشك فقل : أعوذ بكلمات الله التامات التي لا يجاوزهن بر ولا فاجر ، من شر ما ينزل من السماء ، ومن شرما يعرج فيها ، ومن شر ما ذرأ في الارض ، ومن شر ما يخرج منها ، ومن شر ظوارق الليل والنهار ، ومن شر كل طارق يطرق ، إلا طارقا يطرق بخير يا رحمان .

Bize Abdürrezzak, ona Mamer, ona Katade, ona da Ebu Râfi şöyle haber vermiştir:

Halid b. Velid, Peygamber Efendimize gelerek içinde bulunduğu yalnızlık ve iç sıkıntısından şikâyet etti. Bunun üzerine Allah Rasuûlü (sav) ona "Sana, bana Rûhu’l-Emîn Cebrail'in öğrettiği bir duayı öğretmemi ister misin?" dedi ve "Cinlerden bir ifrit sana zarar vermek istiyor. Yatağına girdiğinde şu duayı oku" buyurdu:

"Gökten inenlerin şerrinden, göğe yükselenlerin şerrinden, yerde yarattıklarının şerrinden, yerden çıkanların şerrinden, gecenin ve gündüzün şerrinden, her türlü baskıncının hayır taşımayan baskınının şerrinden, Allah'ın tam ve eksiksiz kelimelerine; iyi ya da kötü hiç kimsenin aşamayacağı o eksiksiz kelimelerine sığınırım ey Rahman!"

• Abdürrezzak b. Hemmam Musannef Câmi' 19831, 11/35