حَدَّثَنَا أَبُو نُعَيْمٍ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ أَبِى سَلَمَةَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْقَاسِمِ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ:
خَرَجْنَا مَعَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم لاَ نَذْكُرُ إِلاَّ الْحَجَّ ، فَلَمَّا جِئْنَا سَرِفَ طَمِثْتُ ، فَدَخَلَ عَلَىَّ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم وَأَنَا أَبْكِى فَقَالَ "مَا يُبْكِيكِ." قُلْتُ لَوَدِدْتُ وَاللَّهِ أَنِّى لَمْ أَحُجَّ الْعَامَ . قَالَ "لَعَلَّكِ نُفِسْتِ." قُلْتُ نَعَمْ . قَالَ "فَإِنَّ ذَلِكَ شَىْءٌ كَتَبَهُ اللَّهُ عَلَى بَنَاتِ آدَمَ ، فَافْعَلِى مَا يَفْعَلُ الْحَاجُّ ، غَيْرَ أَنْ لاَ تَطُوفِى بِالْبَيْتِ حَتَّى تَطْهُرِى ."

Bize Ebu Nuaym, ona Abdülaziz b. Ebu Seleme, ona Abdurrahman b. Kasım, ona Kasım b. Muhammed, ona da Aişe şöyle demiştir:

"Bizler Peygamber'in (sav) gözetiminde, sadece haccı düşünerek yola çıkmıştık. Serîf bölgesine geldiğimizde ben hayız oldum ve ağlamaya başladım. O esnada Peygamber (sav) yanıma girdi ve 'Seni ağlatan nedir?' dedi. Ben 'vallahi bu sene hac için yola çıkmamış olmayı dilerdim' dedim. Peygamber de 'Muhtemelen sen hayız oldun' dedi. 'Evet' dedim. O da 'Şüphe yok, sendeki bu hâl, Allah'ın Adem'in kızları üze­rine yazdığı bir şeydir. Hacıların yapacakları fiilleri sen de yap fakat temizleninceye kadar Kabe'yi tavaf etme' buyur­du."

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Hayz 7, 1/255