حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ قَالَ حَدَّثَنِى مَالِكٌ عَنْ أَبِى بَكْرِ بْنِ عُمَرَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنْ سَعِيدِ بْنِ يَسَارٍ أَنَّهُ قَالَ كُنْتُ أَسِيرُ مَعَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ بِطَرِيقِ مَكَّةَ فَقَالَ سَعِيدٌ فَلَمَّا خَشِيتُ الصُّبْحَ نَزَلْتُ فَأَوْتَرْتُ ، ثُمَّ لَحِقْتُهُ فَقَالَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَرَ أَيْنَ كُنْتَ فَقُلْتُ خَشِيتُ الصُّبْحَ ، فَنَزَلْتُ فَأَوْتَرْتُ . فَقَالَ عَبْدُ اللَّهِ أَلَيْسَ لَكَ فِى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فَقُلْتُ بَلَى وَاللَّهِ . قَالَ فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم كَانَ يُوتِرُ عَلَى الْبَعِيرِ .

Bize İsmail, ona Malik, ona Ebu Bekir b. Ömer b. Abdurrahman b. Abdullah b. Ömer b. Hattab, ona da Said b. Yesar şöyle rivayet etmiştir:

Ben, Abdullah b. Ömer ile birlikte Mekke'ye doğru gidiyordum. Sabah vakti yaklaştı mı, diye şüphe edince devemden indim ve vitir namazını kıldım. Sonra Abdullah b. Ömer'e yetiştim. Bana “Neredeydin?” diye sordu. Ben de “sabah olacağından endişe ettim ve inip vitir namazım kıldım” dedim. Bunun üzerine Abdullah “Allah Rasulü'nde senin için güzel bir örnek yok mu?” dedi. Ben de “evet, vallahi vardır” dedim. Bunun üzerine Abdullah “Rasulullah (sav) vitir namazını deve üzerinde kılardı” dedi.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Vitr 5, 1/386