Öneri Formu
Hadis Id, No:
25435, B002699
Hadis:
حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ مُوسَى عَنْ إِسْرَائِيلَ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنِ الْبَرَاءِ - رضى الله عنه - قَالَ اعْتَمَرَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم فِى ذِى الْقَعْدَةِ ، فَأَبَى أَهْلُ مَكَّةَ أَنْ يَدَعُوهُ يَدْخُلُ مَكَّةَ ، حَتَّى قَاضَاهُمْ عَلَى أَنْ يُقِيمَ بِهَا ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ ، فَلَمَّا كَتَبُوا الْكِتَابَ كَتَبُوا هَذَا مَا قَاضَى عَلَيْهِ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . فَقَالُوا لاَ نُقِرُّ بِهَا ، فَلَوْ نَعْلَمُ أَنَّكَ رَسُولُ اللَّهِ مَا مَنَعْنَاكَ ، لَكِنْ أَنْتَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ . قَالَ "أَنَا رَسُولُ اللَّهِ وَأَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ." ثُمَّ قَالَ لِعَلِىٍّ "امْحُ رَسُولُ اللَّهِ." قَالَ لاَ ، وَاللَّهِ لاَ أَمْحُوكَ أَبَدًا ، فَأَخَذَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم الْكِتَابَ ، فَكَتَبَ هَذَا مَا قَاضَى عَلَيْهِ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ ، لاَ يَدْخُلُ مَكَّةَ سِلاَحٌ إِلاَّ فِى الْقِرَابِ ، وَأَنْ لاَ يَخْرُجَ مِنْ أَهْلِهَا بِأَحَدٍ ، إِنْ أَرَادَ أَنْ يَتَّبِعَهُ ، وَأَنْ لاَ يَمْنَعَ أَحَدًا مِنْ أَصْحَابِهِ أَرَادَ أَنْ يُقِيمَ بِهَا . فَلَمَّا دَخَلَهَا ، وَمَضَى الأَجَلُ أَتَوْا عَلِيًّا ، فَقَالُوا قُلْ لِصَاحِبِكَ اخْرُجْ عَنَّا فَقَدْ مَضَى الأَجَلُ . فَخَرَجَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم فَتَبِعَتْهُمُ ابْنَةُ حَمْزَةَ يَا عَمِّ يَا عَمِّ . فَتَنَاوَلَهَا عَلِىٌّ فَأَخَذَ بِيَدِهَا ، وَقَالَ لِفَاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلاَمُ دُونَكِ ابْنَةَ عَمِّكِ ، احْمِلِيهَا . فَاخْتَصَمَ فِيهَا عَلِىٌّ وَزَيْدٌ وَجَعْفَرٌ ، فَقَالَ عَلِىٌّ أَنَا أَحَقُّ بِهَا وَهْىَ ابْنَةُ عَمِّى . وَقَالَ جَعْفَرٌ ابْنَةُ عَمِّى وَخَالَتُهَا تَحْتِى . وَقَالَ زَيْدٌ ابْنَةُ أَخِى . فَقَضَى بِهَا النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم لِخَالَتِهَا . وَقَالَ "الْخَالَةُ بِمَنْزِلَةِ الأُمِّ." وَقَالَ لِعَلِىٍّ "أَنْتَ مِنِّى وَأَنَا مِنْكَ." وَقَالَ لِجَعْفَرٍ "أَشْبَهْتَ خَلْقِى وَخُلُقِى." وَقَالَ لِزَيْدٍ "أَنْتَ أَخُونَا وَمَوْلاَنَا."
Tercemesi:
Bize Ubeydullah b. Musa, ona İsraîl, ona Ebu İshak, ona da Berâ b. Âzib (ra) şöyle demiştir:
Rasulullah (sav), Zilkade ayında umre yapmak istedi. Fakat Mekkeliler onun Mekke'ye girmesine izin vermediler. Rasulullah (sav) da onlarla Mekke'de üç gün kalma şartıyla bir antlaşma yaptı. Antlaşma metni yazılırken: 'Bu, Muhammed Rasulullah’ın (sav) yaptığı antlaşmadır' diye yazıldı. Müşrikler: ‘Biz bunu kabul etmiyoruz. Eğer senin gerçekten Allah’ın Rasulü olduğunu bilseydik, seni engellemezdik. Sen sadece Muhammed b. Abdullah’sın’ dediler.
Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: "Ben Allah’ın Rasulüyüm ve ben Muhammed b. Abdullah’ım." Sonra Ali’ye: "Rasulullah' ifadesini sil" buyurdu. Ali (ra): 'Hayır, vallahi senin adını asla silemem' dedi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) metni kendisi aldı ve şu şekilde yaz(dır)dı: "Bu, Muhammed b. Abdullah’ın yaptığı antlaşmadır. Mekke’ye kınından çıkmamış silah dışında başka bir silahla girilmeyecek. Ayrıca Mekke halkından kimse, Rasulullah (sav)’a katılmak isterse kabul edilmeyecek ve Rasulullah (sav)’ın ashabından kim burada kalmak isterse engellenmeyecektir." Süre dolduğunda Mekkeliler Ali’ye gelerek: ‘Arkadaşına söyle, artık bizim yanımızdan ayrılsın; süresi doldu’ dediler. Rasulullah (sav) Mekke’den ayrıldı. O sırada Hamza’nın kızı: 'Amcacığım! Amcacığım!' diyerek onların peşinden koştu. Ali (ra) onu aldı ve elinden tuttu, sonra da Fâtıma’ya: 'İşte amcana ait bu kızı sen al, onu sen taşı' dedi.
Bu kızla ilgili olarak Ali, Zeyd ve Ca‘fer arasında tartışma çıktı. Ali: 'Ben ona daha layığım, çünkü o benim amcamın kızıdır' dedi. Ca‘fer: 'O benim de amcamın kızı ve onun teyzesi de benim hanımımdır' dedi. Zeyd ise: 'O benim kardeşimin kızıdır' dedi.
Rasulullah (sav), çocuğu teyzesine verdi ve şöyle buyurdu: "Teyze, anne gibidir." Sonra Ali’ye: "Sen bendensin, ben de sendenim" dedi. Ca‘fer’e: "Sen yaratılış ve ahlak bakımından bana en çok benzeyensin" dedi. Zeyd’e de: "Sen kardeşimiz ve dostumuzsun" buyurdu.
Açıklama:
Kültürümüzde Hadisler projesini ilgilendiren kısım:
أَنْتَ مِنِّي وَأَنَا مِنْكَ
Yazar, Kitap, Bölüm:
Buhârî, Sahîh-i Buhârî, Sulh 6, 1/729
Senetler:
1. Ebu Umare Bera b. Azib el-Ensarî (Bera b. Azib b. Haris b.Adî b. Cüşem)
2. Ebu İshak es-Sebiî (Amr b. Abdullah b. Ubeyd)
3. Ebu Yusuf İsrail b. Yunus es-Sebîî (İsrail b. Yunus b. Ebu İshak)
4. Ubeydullah b. Musa el-Absi (Ubeydullah b. Musa b. Bazam)
Konular:
Siyer, Hudeybiye Anlaşması