حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ حَدَّثَنِى مَالِكٌ عَنْ زَيْدِ بْنِ أَسْلَمَ عَنْ أَبِيهِ قَالَ سَمِعْتُ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ - رضى الله عنه - يَقُولُ حَمَلْتُ عَلَى فَرَسٍ فِى سَبِيلِ اللَّهِ فَابْتَاعَهُ - أَوْ فَأَضَاعَهُ - الَّذِى كَانَ عِنْدَهُ ، فَأَرَدْتُ أَنْ أَشْتَرِيَهُ ، وَظَنَنْتُ أَنَّهُ بَائِعُهُ بِرُخْصٍ ، فَسَأَلْتُ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ « لاَ تَشْتَرِهِ وَإِنْ بِدِرْهَمٍ ، فَإِنَّ الْعَائِدَ فِى هِبَتِهِ كَالْكَلْبِ يَعُودُ فِى قَيْئِهِ » .

Bize İsmail, ona Malik, ona Zeyd b. Eslem, ona da babası (Ebu Zeyd Eslem), Ömer’in (ra) şöyle dediğini rivayet etti:

Allah yolunda cihad etmesi için bir mücahide, bir at verip bindirmiştim. Atı verdiğim kişi, hayvanı satmaya niyetlendi, -veya bakmayarak değerini düşürdü,- ben de hayvanı ondan satın almak istedim. Onun bu atı ucuza satacağını sanıyordum. Bu düşüncemi Peygamber'e (sav) sordum. Peygamber (sav) "sana bir dirheme verse bile bu atı satın al­ma, çünkü bağışından dönen kişi, kustuğu şeyi tekrar yutan köpeğe benzer" buyurdu.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Cihâd ve's-Siyer 137, 1/794