حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُتْبَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - قَالَ لَمَّا حُضِرَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَفِى الْبَيْتِ رِجَالٌ ، فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم" هَلُمُّوا أَكْتُبْ لَكُمْ كِتَابًا لاَ تَضِلُّوا بَعْدَهُ " . فَقَالَ بَعْضُهُمْ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَدْ غَلَبَهُ الْوَجَعُ وَعِنْدَكُمُ الْقُرْآنُ ، حَسْبُنَا كِتَابُ اللَّهِ . فَاخْتَلَفَ أَهْلُ الْبَيْتِ وَاخْتَصَمُوا ، فَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ قَرِّبُوا يَكْتُبُ لَكُمْ كِتَابًا لاَ تَضِلُّوا بَعْدَهُ . وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ غَيْرَ ذَلِكَ ، فَلَمَّا أَكْثَرُوا اللَّغْوَ وَالاِخْتِلاَفَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم " قُومُوا" . قَالَ عُبَيْدُ اللَّهِ فَكَانَ يَقُولُ ابْنُ عَبَّاسٍ إِنَّ الرَّزِيَّةَ كُلَّ الرَّزِيَّةِ مَا حَالَ بَيْنَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَبَيْنَ أَنْ يَكْتُبَ لَهُمْ ذَلِكَ الْكِتَابَ لاِخْتِلاَفِهِمْ وَلَغَطِهِمْ .

Bize Ali b. Abdullah, ona Abdürrezzak, ona Ma'mer, ona Zührî, ona Ubeydullah b. Abdullah b. Utbe, ona da İbn Abbas şöyle söylemiştir:
Hz. Peygamber'in (sav) vefatı yaklaştığı zaman, ev­de bir gurup insanın bulunduğu bir sırada Rasulullah (sav) "Gelin size bir yazı (vasiyet) yazayım ki bundan sonra yolunuzu şaşırmayasınız" buyurdu. Bunun üzerine bazıları, 'Hz. Peygamber'in (sav) hastalığı ağırlaştı. Yanınızda Kur'an var. Bize Allah'ın Kitabı yeter' dedi. Bunun üzerine evdeki sahabiler ihtilâfa düştüler ve münakaşa edip çekiştiler. Onlardan kimi 'yazacak bir şey uzatın da Rasulul­lah (sav) bir yazı (vasiyet) yazsın ki bundan sonra yolunuzu şaşırmayasınız' dedi. Kimi de buna muhalefet etti. Yanında gürültü ve münakaşa çoğalınca Hz. Peygamber (sav) onlara "Kalkın (yanımdan gidin)" buyurdu.
Ubeydullah'ın naklettiğine göre İbn Abbas şöyle söylerdi: 'Bütün bu ihtilaf ve gürültü musibeti, Rasulullah'ın (sav) yazmak istediği bu vasiyete engel oldu.'

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Meğâzî 83, 2/138