حَدَّثَنِى حَفْصُ بْنُ عُمَرَ حَدَّثَنَا خَالِدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ حَدَّثَنَا حُصَيْنٌ عَنْ سَالِمِ بْنِ أَبِى الْجَعْدِ وَعَنْ أَبِى سُفْيَانَ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ - رضى الله عنهما - قَالَ أَقْبَلَتْ عِيرٌ يَوْمَ الْجُمُعَةِ وَنَحْنُ مَعَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَثَارَ النَّاسُ إِلاَّ اثْنَا عَشَرَ رَجُلاً فَأَنْزَلَ اللَّهُ ( وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انْفَضُّوا إِلَيْهَا ) .

Bana Hafs b. Ömer, ona Halid b. Abdullah, ona Husayn, ona Salim b. Ebu Ca'd ve Ebu Süfyân, onlara da Cabir b. Abdullah (r.anhuma) şöyle demiştir:

Biz Rasulullah (sav) ile birlikte Cuma namazında iken bir kervan geldi, insanlar da ona doğru yönelip gittiler ve Rasulullah'ın (sav) beraberinde sadece on iki ki­şi kaldı. Bunun üzerine "Onlar bir ticâret veya bir eğlence görünce hemen oraya akın ettiler" (Cumâ, 11) ayeti indi.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Tefsîr 2, 2/281