حَدَّثَنَا آدَمُ بْنُ أَبِى إِيَاسٍ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ حَدَّثَنَا أَبُو إِيَاسٍ قَالَ سَمِعْتُ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ مُغَفَّلٍ قَالَ رَأَيْتُ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم يَقْرَأُ وَهْوَ عَلَى نَاقَتِهِ - أَوْ جَمَلِهِ - وَهْىَ تَسِيرُ بِهِ وَهْوَ يَقْرَأُ سُورَةَ الْفَتْحِ أَوْ مِنْ سُورَةِ الْفَتْحِ قِرَاءَةً لَيِّنَةً يَقْرَأُ وَهْوَ يُرَجِّعُ .

Bize Adem b. Ebu Iyâs, ona Şu'be, ona Ebu İyâs, ona da Abdullah b. Muğaffel şöyle demiştir:

Ben Peygamber'i (sav) gördüm, devesi üzerinde, yol alırken bir yandan da Fetih Suresi'ni yahut Fetih Suresi'nden bir bölümü yumuşak bir okuyuşla okuyordu. Peygamber (sav) nağmeli bir şekilde sesini kah yükselterek, kah alçaltarak yaparak oku­yordu.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Fezâilü'l-Kur'an 30, 2/322