وَبِإِسْنَادِهِ قَالَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ حَدَّثَنِى سَلَمَةُ بْنُ كُهَيْلٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ التَّيْمِىِّ عَنِ الْحَارِثِ بْنِ سُوَيْدٍ قَالَ قَالَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْعُودٍ : ثَلاَثَةُ أَيَّامٍ لِلْمُسَافِرِ وَيَوْمٌ لِلْمُقِيمِ. قَالَ الْحَارِثُ : فَمَا أَنْزِعُ خُفَّىَّ حَتَّى آتِىَ فِرَاشِى.

Yine onun isnadıyla şöyle dedi: Bize Süfyan, ona Seleme b. Küheyl, ona İbrahim et-Teymî, ona el-Hâris b. Süveyd, ona da Abdullah b. Mes’ûd şöyle dedi:
“Meshin süresi, yolcu için üç gün, mukim için bir gündür.”
el-Hâris şöyle dedi: Ben, yatağıma girinceye kadar mestlerimi çıkarmazdım.

Açıklama: İsnadın tamamı için bk. BS001325.

• Beyhakî Sünen-i Kebir Tahâret 1326, 2/321

وَأَخْبَرَنَا أَبُو بَكْرٍ : مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الْحَافِظُ أَخْبَرَنَا أَبُو نَصْرٍ : أَحْمَدُ بْنُ عَمْرٍو أَخْبَرَنَا سُفْيَانُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْجَوْهَرِىُّ حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ الْحَسَنِ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْوَلِيدِ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ عَاصِمٍ عَنْ أَبِى عُثْمَانَ عَنْ عُمَرَ أَنَّهُ قَالَ : يَمْسَحُ الرَّجُلُ عَلَى خُفَّيْهِ إِلَى سَاعَتِهَا مِنْ يَوْمِهَا وَلَيْلَتِهَا.

Bize Ebû Bekir Muhammed b. İbrahim el-Hafız, ona Ebû Nasr Ahmed b. Amr, ona Süfyan b. Muhammed el-Cevherî, ona Ali b. el-Hasan, ona Abdullah b. el-Velîd, ona Süfyan, ona Asım, ona da Ebû Osman’ın haber verdiğine göre Hz. Ömer şöyle dedi:
“İnsan aynı gün ve gecenin sonunda mestleri giydiği saate kadar üzerine mesheder.”

• Beyhakî Sünen-i Kebir Tahâret 1325, 2/321