وَأَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يُوسُفَ أَخْبَرَنَا أَبُو سَعِيدٍ ابْنُ الأَعْرَابِىِّ حَدَّثَنَا سَعْدَانُ بْنُ نَصْرٍ حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ شَقِيقٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ الْحَارِثِ بْنِ الْمُصْطَلِقِ قَالَ : خَرَجْتُ مَعَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ إِلَى الْمَدِينَةِ ، فَلَمْ يَنْزِعِ الْخُفَّ ثَلاَثًا يَمْسَحُ عَلَيْهِ.

Bize Abdullah b. Yusuf, ona Ebû Saîd b. el-A’râbî, ona Sa’dân b. Nasr, ona Ebû Muâviye, ona el-A’meş, ona Şekîk, ona da Amr b. el-Hâris b. el-Mustalik şöyle demiş:
“Abdullah b. Mes’ûd ile birlikte Medine’ye gitmek üzere yola çıkmıştım, Abdullah üç gün boyunca mestlerini çıkarmadı, onların üzerine meşhetti.”

• Beyhakî Sünen-i Kebir Tahâret 1327, 2/321