أَخْبَرَنَا عَلِىُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدَانَ أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ عُبَيْدٍ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ إِسْحَاقَ الْقَاضِى حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَارِثِ عَنْ أَيُّوبَ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- :« لَيْسَ لِلْجَارِ أَنْ يَمْنَعَ جَارَهُ أَنْ يَضَعَ أَعْوَادَهُ فِى حَائِطِهِ ». هَذَا إِسْنَادٌ صَحِيحٌ. {ت} وَكَذَلِكَ رَوَاهُ سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ وَحَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ وَحَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ عَنْ أَيُّوبَ بِمَعْنَاهُ وَمِنْ حَدِيثِ سُفْيَانَ أَخْرَجَهُ الْبُخَارِىُّ وَأَخْرَجَهُ أَيْضًا مِنْ حَدِيثِ الزُّبَيْرِ بْنِ الْخِرِّيتِ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ وَفِى رِوَايَةِ الزُّبَيْرِ :« إِنَ شَاءَ وَإِنْ أَبَى ». وَخَالَفَهُمْ سِمَاكُ بْنُ حَرْبٍ وَجَابِرٌ الْجُعْفِىُّ فَرَوَيَاهُ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ.

Bize Ali b. Ahmed b. Abdân, ona Ahmed b. Ubeyd, ona İsmail b. İshak el-Kadî, ona Müsedded, ona Abdülvâris, ona Eyyub, ona İkrime, ona da Ebû Hureyre (ra) Rasûlullah’ın (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:

“Bir komşunun, duvarına komşusunun odun koymasına mani olmaya hakkı yoktur.”

Bu sahih bir isnaddır. (T) Süfyan b. Uyeyne, Hammâd b. Zeyd ve Hammâd b. Seleme bunu yine İkrime vasıtasıyla Ebû Hureyre’den (ra) rvayet etmişlerdir. ez-Zübeyr’in rivayetinde “İsterse ve kabul etmezse” ifadeleri de yer alır. Simâk b. Harb ile Cabir el-Cu’fî onlara muhalefet etmişler ve hadisi İkrime vasıtasıyla İbn Abbas’dan rivayet etmişlerdir.

• Beyhakî Sünen-i Kebir Sulh 11489, 11/538