حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا يَحْيَى عَنْ مَالِكٍ قَالَ حَدَّثَنِى سَالِمٌ قَالَ حَدَّثَنِى عُمَيْرٌ مَوْلَى أُمِّ الْفَضْلِ أَنَّ أُمَّ الْفَضْلِ حَدَّثَتْهُ ح وَحَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يُوسُفَ أَخْبَرَنَا مَالِكٌ عَنْ أَبِى النَّضْرِ مَوْلَى عُمَرَ بْنِ عُبَيْدِ اللَّهِ عَنْ عُمَيْرٍ مَوْلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْعَبَّاسِ عَنْ أُمِّ الْفَضْلِ بِنْتِ الْحَارِثِ أَنَّ نَاسًا تَمَارَوْا عِنْدَهَا يَوْمَ عَرَفَةَ فِى صَوْمِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ بَعْضُهُمْ هُوَ صَائِمٌ . وَقَالَ بَعْضُهُمْ لَيْسَ بِصَائِمٍ . فَأَرْسَلَتْ إِلَيْهِ بِقَدَحِ لَبَنٍ وَهْوَ وَاقِفٌ عَلَى بَعِيرِهِ فَشَرِبَهُ .

Bize Müsedded, ona Yahya, ona Mâlik, ona Salim, ona Umeyr mevla Ümü Fadl, ona da Ümmü Fadl; (T) Bize Abdullah b. Yusuf, ona Mâlik, ona Ebu Nadr mevla Ömer b. Ubeydullah, ona Umeyr mevla Abdullah b. Abbas, ona da Ümmü Fadl bt. Hâris şöyle söylemiştir:
İnsanlar Arefe gününde Ümmü Fadl'ın yanında Nebî'nin orucu(lu olup olmadığı) hakkında tartıştılar. Bir kısmı Hz. Peygamber'in (sav) oruçlu olduğunu söylerken bir kısmı da oruçlu olmadığını ifade etti. Ben de devesi üzerinde bekler vaziyette iken kendisine bir bardak süt gönderdim. Hz. Peygamber (sav) de onu içti.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Savm 65, 1/582

حَدَّثَنَا الْمَكِّىُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ قَالَ أَخْبَرَنِى ابْنُ جُرَيْجٍ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ أَنَّهُ سَمِعَ أَبَا هُرَيْرَةَ - رضى الله عنه - يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم " لاَ يَبْتَاعُ الْمَرْءُ عَلَى بَيْعِ أَخِيهِ ، وَلاَ تَنَاجَشُوا ، وَلاَ يَبِعْ حَاضِرٌ لِبَادٍ "

Bize Mekkî b. İbrahim, ona İbn Cüreyc, ona İbn Şihab, ona Saîd b. Müseyyeb, ona da Ebu Hureyre, Hz. Peygamber'den (sav) rivayet etmiştir:
"Kişi kardeşinin (bitmek üzere olan) satışını bozarak satış yapamaz. Alıcıları aldatmak (fiyatı yükseltmek) için müşteri kızıştırmayınız. Hiçbir şehirli, köylü adına satış yapamaz."

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Buyû' 70, 1/616

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا يَحْيَى عَنْ شُعْبَةَ ح . وَحَدَّثَنِى مُحَمَّدٌ حَدَّثَنَا غُنْدَرٌ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنْ قَتَادَةَ عَنْ أَبِى أَيُّوبَ عَنْ جُوَيْرِيَةَ بِنْتِ الْحَارِثِ - رضى الله عنها - أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم دَخَلَ عَلَيْهَا يَوْمَ الْجُمُعَةِ وَهْىَ صَائِمَةٌ فَقَالَ: " أَصُمْتِ أَمْسِ " . قَالَتْ لاَ . قَالَ: " تُرِيدِينَ أَنْ تَصُومِى غَدًا " . قَالَتْ لاَ . قَالَ: " فَأَفْطِرِى ". وَقَالَ حَمَّادُ بْنُ الْجَعْدِ سَمِعَ قَتَادَةَ حَدَّثَنِى أَبُو أَيُّوبَ أَنَّ جُوَيْرِيَةَ حَدَّثَتْهُ فَأَمَرَهَا فَأَفْطَرَتْ .

Bize Müsedded, ona Yahya, ona Şu'be; (T) Bize Muhammed, ona Ğunder, ona Şu'be, ona Katâde, ona Ebu Eyyüb, ona da Cüveyriye bt. Haris (r.anha) şöyle söylemiştir:
Bir cuma günü Hz. Peygamber (sav), Cüveyriye'nin yanına girdi. O gün Cüveyriye oruçluydu. Ona, "Dün oruç tuttun mu?" diye sordu. Cüveyriye 'Hayır' dedi. "Peki, yarın oruç tutmayı düşünüyor musun?" diye sordu. Cüveyriye yine 'Hayır' dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) "Öyleyse orucunu aç" buyurdu.
Hammad b. Ca'd'ın Katade'den naklettiğine göre, Ebu Eyyüb şöyle demiştir: Cüveyriye bana, Rasulullah'ın (sav) emretmesi üzerine hemen orucunu açtığını söyledi.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Savm 63, 1/582

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَهَّابِ حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ عَنْ سَعِيدِ بْنِ أَبِى سَعِيدٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ - رضى الله عنه - قَالَ نَهَى النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم عَنِ التَّلَقِّى ، وَأَنْ يَبِيعَ حَاضِرٌ لِبَادٍ .

Bize Muhammed b. Beşşâr, ona Abdulvehhab, ona Übeydullah b. Saîd b. Ebu Saîd, ona da Ebu Hureyre (ra) şöyle rivayet etmiştir:
Hz. Peygamber (sav) Kervanların pazara girmeden önce yolda karşılanmasını, ve şehirli kimsenin, köylünün malını onun namına cambazlık yaparak satmasını yasaklamıştır.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Buyû' 71, 1/616

حَدَّثَنِى عَيَّاشُ بْنُ الْوَلِيدِ حَدَّثَنَا عَبْدُ الأَعْلَى حَدَّثَنَا مَعْمَرٌ عَنِ ابْنِ طَاوُسٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ سَأَلْتُ ابْنَ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - مَا مَعْنَى قَوْلِهِ « لاَ يَبِيعَنَّ حَاضِرٌ لِبَادٍ » . فَقَالَ لاَ يَكُنْ لَهُ سِمْسَارًا .

Bize Ayyâş b. Velîd, ona Abdula'lâ, ona Ma'mer, ona İbn Tâvus, ona Babası (Tâvus b. Keysân) şöyle rivayet etmiştir:

Ben İbn Abbas'a, Hz. Peygamber'in "şehirli, köylünün malını satamaz" sözünün anlamını sordum, o da şöyle cevap verdi: "Şehirli, köylüye simsarlık edemez" dedi.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Buyû' 71, 1/616

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ زُرَيْعٍ قَالَ حَدَّثَنِى التَّيْمِىُّ عَنْ أَبِى عُثْمَانَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ - رضى الله عنه - قَالَ مَنِ اشْتَرَى مُحَفَّلَةً فَلْيَرُدَّ مَعَهَا صَاعًا . قَالَ وَنَهَى النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم عَنْ تَلَقِّى الْبُيُوعِ .

Bize Müsedded, ona Yezîd b. Zürey, ona et-Teymî, ona Ebu Osman, ona da Abdullah (ra) şöyle demiştir:
(çok gözüksün diye) sütü memesinde biriktirilmiş bir hayvan satın alan kimse (sütü sağdıktan sonra onu geri vermek isterse, sağdığı süte bedel olarak) bir sâ (miktarı bir ürün) ile birlikte hayvanı geri versin. Abdullah der ki: Hz. Peygamber (sav), kervanları pazara girmeden önce karşılayıp (malı satın almayı) yasakladı.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Buyû' 71, 1/616

حَدَّثَنِى عَبْدُ اللَّهِ بْنُ صَبَّاحٍ حَدَّثَنَا أَبُو عَلِىٍّ الْحَنَفِىُّ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ دِينَارٍ قَالَ حَدَّثَنِى أَبِى عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ - رضى الله عنهما - قَالَ نَهَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنْ يَبِيعَ حَاضِرٌ لِبَادٍ . وَبِهِ قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ .

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Buyû' 69, 1/616

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى حَدَّثَنَا مُعَاذٌ حَدَّثَنَا ابْنُ عَوْنٍ عَنْ مُحَمَّدٍ قَالَ أَنَسُ بْنُ مَالِكٍ - رضى الله عنه - نُهِينَا أَنْ يَبِيعَ حَاضِرٌ لِبَادٍ .

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Buyû' 70, 1/616

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا يَحْيَى عَنْ سُفْيَانَ عَنْ مَنْصُورٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عَلْقَمَةَ قُلْتُ لِعَائِشَةَ - رضى الله عنها - هَلْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَخْتَصُّ مِنَ الأَيَّامِ شَيْئًا قَالَتْ لاَ ، كَانَ عَمَلُهُ دِيمَةً ، وَأَيُّكُمْ يُطِيقُ مَا كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يُطِيقُ

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Savm 64, 1/582

حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ سُلَيْمَانَ حَدَّثَنَا ابْنُ وَهْبٍ - أَوْ قُرِئَ عَلَيْهِ - قَالَ أَخْبَرَنِى عَمْرٌو عَنْ بُكَيْرٍ عَنْ كُرَيْبٍ عَنْ مَيْمُونَةَ - رضى الله عنها - أَنَّ النَّاسَ شَكُّوا فِى صِيَامِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم يَوْمَ عَرَفَةَ ، فَأَرْسَلَتْ إِلَيْهِ بِحِلاَبٍ وَهْوَ وَاقِفٌ فِى الْمَوْقِفِ ، فَشَرِبَ مِنْهُ ، وَالنَّاسُ يَنْظُرُونَ .

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Savm 65, 1/582