11698 Kayıt Bulundu.
Giriş
Giriş
Bize Ali, ona Süfyân, ona Amr, ona Hasan b. Muhammed, ona da Cabir b. Abdullah ve Seleme b. Ekva şöyle demişlerdir:
"Bizler bir ordu içinde iken Rasulullah'ın (sav) elçisi bize geldi ve “Mut'a nikahı yapmanıza izin verildi, mut'a nikahı yapabilirsiniz” dedi."
İbn Ebu Zi'b der ki: Bana İyâs b. Seleme b. Ekva, ona da babası (Seleme b. Ekva)'ın rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur:
"Herhangi bir erkekle bir kadın, süre belirlemeden evlenme konusunda mutabık kalırsa aralarındaki ilişki süresi üç gündür. Bundan sonra isterlerse evliliğe devam eder, isterlerse sonlandırırlar."
(Seleme b. Ekva der ki:) Bunun bize özel bir hüküm mü olduğu, yoksa bütün insanları mı kapsadığı konusunda bir bilgim yok.
Ebu Abdullah der ki: Hz. Ali, Peygamber'den (sav) rivayetle muta nikahının kaldırıldığını açıklamıştır.
Bize Abdülaziz b. Abdullah, ona İbrahim b. Sa'd, ona Salih b. Keysân, ona İbn Şihâb, ona Salim b. Abdullah, ona da Abdullah b. Ömer (r.anhuma) şöyle rivayet etmiştir:
Ömer'in kızı Hafsa, Bedire katılan sahabilerden biri olan ve Medine'de vefat eden eşi Huneys b. Huzâfe es-Sehmî'den dul kaldığı zaman Ömer b. Hattâb şöyle der: Ben Osman b. Affân'a varıp Hafsa'yı ona teklif ettim ve “istersen sana Ömer'in kızı Hafsa'yı nikahlayayım” dedim. Osman “ben bu işi bir düşüneyim” dedi. Birkaç gece bekledikten sonra Osman bana “şu an itibarıyla evlenmemek düşüncesindeyim” dedi. Ömer der ki: Sonra Ebu Bekir'e varıp ona da “istersen Ömer'in kızı Hafsa'yı sana nikâhlayayım” dedim. Ebu Bekir sustu ve bana hiçbir cevap vermedi. Ben de ona, Osman'a öfkelendiğimden daha fazla öfkelendim. Birkaç gece bekledim. Sonra Hafsa'yı Rasulullah (sav) istedi. Ben de Hafsa'yı Rasulullah'a nikâhladım. Bu arada Ebu Bekir bana geldi ve “Hafsa'yı bana teklif ettiğinde sana bir cevap vermediğim zaman belki sen bana darılmışsındır?” dedi. Ben de “evet” dedim. Bunun üzerine Bunun üzerine Ebu Bekir “senin teklifine olumlu cevap vermekten alıkoyan şey, ben Rasulullah'ın (sav) Hafsa'yı almak istediğini dillendirdiğini iyi bilmem ve Rasulullah'ın sırrını açığa vurmak istemememdi. Şayet Rasulullah (sav), Hafsa'yı bıraksaydı, onu ben kabul ederdim” dedi.
Bana Talk, ona Zâide, ona Mansûr, ona Mu'temir, ona da Mucâhid şöyle rivayet etmiştir:
İbn Abbâs "evlenme arzusunda olduğunuzu sezdirmenizde" ayetinde yer alan "sezdirme" ifadesi hakkında şöyle der: Erkek “ben evlenmek istiyorum, Keşke nasibimde sâliha bir hanım olsa” der. Kasım ise "tarizi/sezdirmeyi" şöyle tefsir etmiştir: Erkeğin, kadına “sen benim için çok değerlisin; sana meylim var; Allah sana daha hayırlı bir kısmet nasip edecektir” gibi sözler söylemesidir. Atâ da der ki: Erkek “benim sana ihtiyacım var, sevin; elhamdülillah, sen evlenilecek hanımsın” gibi ifadelerle ima yollu niyetini ifade eder, açıkça söylemez. Kadın da “söylediğin sözü işittim" der ama ona herhangi bir söz vermez. Kadının bilgisi olmadan onun velisi de bir söz veremez. Eğer kadın iddet beklerken bir erkeğe evlenme vadinde bulunsa sonra da erkek o kadını nikâhlasa, iddetinin bitiminde artık onların evliliği sonlandırılamaz.
Hasan der ki: "kadınlarla gizlice buluşmak üzere sözleşmeyin" ayeti "Zina etmeyin" anlamındadır. İbn Abbâs'tan gelen görüşe göre "kitaptaki emredilen bekleme süresi sona ermeden" sözü, "iddet bitinceye kadar" anlamındadır.
Bize Müsedded, ona Hammâd b. Zeyd, ona Hişâm, ona babası (Urve b. Zübeyir), ona da Âişe (r.anha) şöyle demiştir:
Hz. Peygamber (sav) bana "seni, rüyamda gördüm. Melek, ipekten bir bez parçasında getirip 'işte bu senin eşindir' dedi. Yüzünden örtüyü açtığımda bir de baktım ki, o sensin. Bunun üzerine ben 'eğer bu Allah tarafından bana gösterilmiş ise, Allah bunu gerçekleştirir' dedim"