11698 Kayıt Bulundu.
Bize Mekkî b. İbarahim, ona İbn Cüreyc, ona İbrahim b. Meysere, ona Amr b. Şerid şöyle rivayet etmiştir:
"Bir defasında Sa'd b. Ebî Vakkas'ın yanında durmuştum. O sırada el-Misver b. Mahreme geldi ve elini benim bir omuzuma koydu. Bu sırada Hz. Peygamber'in âzâtlı kölesi Ebû Râfi' geldi ve 'Ey Sa'd, senin arsadaki iki evimi (satacağım), bunu sen satın al' dedi. Sa'd da, 'Vallahi ben onları satın almıyorum' dedi. el-Misver b. Mahreme hemen, 'Vallahi sen bu iki evi mutlaka almalısın!' dedi. Bunun üzerine Sa'd, Ebû Râfi'e, 'Vallahi ben sana taksit taksit olacak şekilde dört bin dirhemden fazla vermem' dedi. Ebû Râfi' de, 'Bu iki eve karşılık bana beş yüz dinar verildi. Eğer ben Hz. Peygamber'i (sav) "Komşu, (bir mülke) yakınlığı sebebiyle onu satın alma konusunda öncelikli hak sahibidir" buyururken işitmemiş olsaydım, ona karşılık beş yüz dinar teklif edilmiş olduğum halde, onu sana dört bin dirheme vermezdim, dedi. Sonra da o yeri Sa'd'a verdi."
Bize Haccâc, ona Şu’be rivâyet etti; (T) Yine bize Ali b. Abdullah, ona Şebâbe, ona Şu’be, ona Ebû İmrân, ona da Talha b. Abdullah Hz. Aişe’nin (ra) şöyle anlattığını rivayet etti:
"(Hz. Peygamber’e,) “Yâ Rasûlallah! Benim iki komşum vardır. Hediyemi bunlardan öncelikle hangisine vereyim?” diye sordum. Rasûlullah (sav), “Kapısı sana en yakın olan komşuna ver” buyurdu.
Bize Ebu Nuaym, ona Süfyan, ona İbn Ebu Necîh, ona Abdullah b. Kesir, ona Ebu Minhal, ona İbn Abbas (r. anhüma) şöyle rivayet etmiştir:
Peygamber (sav) Medine'ye geldi. Medine halkı meyve satışında iki-üç sene vadeli olarak selef (selem) yoluyla işlem yaparlardı. Peygamber (sav), "Meyve satışında belirli ölçekte, belirlenen vadeye kadar selem yapın" buyurdu.
Bize Abdullah b. Velid, ona Süfyân, ona İbn Uyeyne, ona İbn Ebu Necîh, "Belirli ölçekte ve belirli tartıda" diye rivayet etti.
Bize Muhammed b. Mukâtil, ona Abdullah, ona Süfyân, ona Süleyman eş-Şeybânî, ona da Muhammed b. Ebu Mücâlid şöyle demiştir:
Ebu Burde ve Abdullah İbn Şeddâd, beni Abdurrahman İbn Ebzâ'ya ve Abdullah ibn Ebu Evfâ'ya gönderdiler. Ben de gidip bu ikisine selem tarzı satış akdini sordum, şöyle dediler: "Biz Rasulullah (sav) ile birlikte birçok ganimet elde ettik. Şamlı çiftçilerden bazıları bize gelir, biz de onlarla belirlenmiş bir vadeye kadar buğday, arpa, kuru üzüm alım satımı hususunda selef akdi yapardık." İbn Ebu Mucâlid der ki: Ben "Şamlı çiftçilerin ekilmiş ekinleri var mıydı yok muydu?" diye sordum. Onlar da "Biz Şâmlı çiftçilere bunu sormazdık" dediler.
Bize Musa b. İsmail, ona Cüveyriye, ona Nafi, ona Abdullah b. Ömer (ra) şöyle rivayet etmiştir:
Cahiliye döneminde insanlar, dişi deveyi, onun doğuracağı dişi yavrusunun doğuracağı yavruya varıncaya kadar satarlardı. Peygamber (sav) bunu yasakladı.
Nafi "habel'il-habele"yi, dişi devenin kendi karnındaki yavruyu doğurması şeklinde açıklamıştır.
Bize Muhammed b. Mukâtil, ona Abdullah, ona Süfyân, ona Süleyman eş-Şeybânî, ona da Muhammed b. Ebu Mücâlid şöyle demiştir:
Ebu Burde ve Abdullah İbn Şeddâd, beni Abdurrahman İbn Ebzâ'ya ve Abdullah ibn Ebu Evfâ'ya gönderdiler. Ben de gidip bu ikisine selem tarzı satış akdini sordum, şöyle dediler: "Biz Rasulullah (sav) ile birlikte birçok ganimet elde ettik. Şamlı çiftçilerden bazıları bize gelir, biz de onlarla belirlenmiş bir vadeye kadar buğday, arpa, kuru üzüm alım satımı hususunda selef akdi yapardık." İbn Ebu Mucâlid der ki: Ben "Şamlı çiftçilerin ekilmiş ekinleri var mıydı yok muydu?" diye sordum. Onlar da "Biz Şâmlı çiftçilere bunu sormazdık" dediler.
Bize Kuteybe, ona Leys, ona Yahya b. Saîd el-Ensârî, ona da Enes b. Mâlik (ra) şöyle rivayet etmiştir:
Hz. Peygamber (sav) "Size Ensâr ailelerinin en hayırlısını haber vereyim istemez misiniz" buyurdu. Ashab: “Evet Ey Allah’ın Rasulü” dediler. Rasulullah (sav) "Neccâroğulları, sonra onları Abduleşheloğulları takip eder, onların peşinden Haris b. Hazreçoğulları gelir, sonra da Saideoğulları" buyurdu. Sonra eliyle işaret ederek elleriyle bir şey atan kimsenin hali gibi parmaklarını önce topladı sonra açtı ve şöyle buyurdu: "Ensâr’ın tüm ailelerinde hayır vardır"