حَدَّثَنَا هَارُونُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى فُدَيْكٍ عَنِ الضَّحَّاكِ - يَعْنِى ابْنَ عُثْمَانَ - عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ أَنَّهَا قَالَتْ "أَرْسَلَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم بِأُمِّ سَلَمَةَ لَيْلَةَ النَّحْرِ فَرَمَتِ الْجَمْرَةَ قَبْلَ الْفَجْرِ ثُمَّ مَضَتْ فَأَفَاضَتْ وَكَانَ ذَلِكَ الْيَوْمُ الْيَوْمَ الَّذِى يَكُونُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم - تَعْنِى - عِنْدَهَا."

Bize Harun b. Abdullah, ona İbn Ebu Füdeyk, ona Dahhak b. Osman, ona Hişam b. Urve, ona babası (Urve b. Zübeyir), ona da Aişe şöyle demiştir:

"Nebi (sav) Kurban Bayramı birinci günü gecesi fecirden önce Ümmü Seleme'yi gönderdi. Daha sonra o, yoluna devam etti ve ifada tavafını yaptı, o gün Rasulullah'ın (sav) onun yanında kalma günü idi."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 66, /453