أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ حَدَّثَنَا أَبُو زُبَيْدٍ حَدَّثَنَا حُصَيْنٌ قَالَ : رَأَى عُمَارَةُ بْنُ رُوَيْبَةَ بِشْرَ بْنَ مَرْوَانَ عَلَى الْمِنْبَرِ رَافِعاً يَدَيْهِ فَقَالَ : قَبَّحَ اللَّهُ هَذِهِ الْيَدَيْنِ ، لَقَدْ رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- عَلَى الْمِنْبَرِ وَمَا يُشِيرُ إِلاَّ بِأُصْبُعِهِ.

Bize Ahmed b. Abdullah, ona Ebu Zubeyd, ona da Husayn’ın şöyle dediğini rivayet etmiştir:

"Umare b. Ruveybe, Bişr b. Mervan’ı minber üzerinde ellerini kaldırarak dua ettiğini görünce, “Allah, şu elleri kahretsin, ben Rasulullah’ı (sav) minberde gördüm; sadece işaret parmağıyla dua ediyordu” dedi."

• Dârimî Sünen-i Dârimî Salât 201, 2/975