حَدَّثَنَا وَهْبُ بْنُ جَرِيرٍ حَدَّثَنَا أَبِي قَالَ سَمِعْتُ مُحَمَّدَ بْنَ أَبِي يَعْقُوبَ يُحَدِّثُ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ سَعْدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ قَالَ
بَعَثَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ جَيْشًا اسْتَعْمَلَ عَلَيْهِمْ زَيْدَ بْنَ حَارِثَةَ وَقَالَ فَإِنْ قُتِلَ زَيْدٌ أَوْ اسْتُشْهِدَ فَأَمِيرُكُمْ جَعْفَرٌ فَإِنْ قُتِلَ أَوْ اسْتُشْهِدَ فَأَمِيرُكُمْ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ رَوَاحَةَ فَلَقُوا الْعَدُوَّ فَأَخَذَ الرَّايَةَ زَيْدٌ فَقَاتَلَ حَتَّى قُتِلَ ثُمَّ أَخَذَ الرَّايَةَ جَعْفَرٌ فَقَاتَلَ حَتَّى قُتِلَ ثُمَّ أَخَذَهَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ رَوَاحَةَ فَقَاتَلَ حَتَّى قُتِلَ ثُمَّ أَخَذَ الرَّايَةَ خَالِدُ بْنُ الْوَلِيدِ فَفَتَحَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَأَتَى خَبَرُهُمْ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَخَرَجَ إِلَى النَّاسِ فَحَمِدَ اللَّهَ وَأَثْنَى عَلَيْهِ وَقَالَ إِنَّ إِخْوَانَكُمْ لَقُوا الْعَدُوَّ وَإِنَّ زَيْدًا أَخَذَ الرَّايَةَ فَقَاتَلَ حَتَّى قُتِلَ أَوْ اسْتُشْهِدَ ثُمَّ أَخَذَ الرَّايَةَ بَعْدَهُ جَعْفَرُ بْنُ أَبِي طَالِبٍ فَقَاتَلَ حَتَّى قُتِلَ أَوْ اسْتُشْهِدَ ثُمَّ أَخَذَ الرَّايَةَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ رَوَاحَةَ فَقَاتَلَ حَتَّى قُتِلَ أَوْ اسْتُشْهِدَ ثُمَّ أَخَذَ الرَّايَةَ سَيْفٌ مِنْ سُيُوفِ اللَّهِ خَالِدُ بْنُ الْوَلِيدِ فَفَتَحَ اللَّهُ عَلَيْهِ فَأَمْهَلَ ثُمَّ أَمْهَلَ آلَ جَعْفَرٍ ثَلَاثًا أَنْ يَأْتِيَهُمْ ثُمَّ أَتَاهُمْ فَقَالَ لَا تَبْكُوا عَلَى أَخِي بَعْدَ الْيَوْمِ أَوْ غَدٍ ادْعُوا لِي ابْنَيْ أَخِي قَالَ فَجِيءَ بِنَا كَأَنَّا أَفْرُخٌ فَقَالَ ادْعُوا إِلَيَّ الْحَلَّاقَ فَجِيءَ بِالْحَلَّاقِ فَحَلَقَ رُءُوسَنَا ثُمَّ قَالَ أَمَّا مُحَمَّدٌ فَشَبِيهُ عَمِّنَا أَبِي طَالِبٍ وَأَمَّا عَبْدُ اللَّهِ فَشَبِيهُ خَلْقِي وَخُلُقِي ثُمَّ أَخَذَ بِيَدِي فَأَشَالَهَا فَقَالَ اللَّهُمَّ اخْلُفْ جَعْفَرًا فِي أَهْلِهِ وَبَارِكْ لِعَبْدِ اللَّهِ فِي صَفْقَةِ يَمِينِهِ قَالَهَا ثَلَاثَ مِرَارٍ قَالَ فَجَاءَتْ أُمُّنَا فَذَكَرَتْ لَهُ يُتْمَنَا وَجَعَلَتْ تُفْرِحُ لَهُ فَقَالَ الْعَيْلَةَ تَخَافِينَ عَلَيْهِمْ وَأَنَا وَلِيُّهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ

Bize Vehb b. Cerîr, ona babası (Cerîr b. Hâzım), ona Muhammed b. Ebu Yakub, ona Hasan b. Sa'd, ona da Abdullah b. Cafer şöyle demiştir:

Rasulullah (sav), başlarına Zeyd b. Harise'yi kumandan tayin ettiği bir ordu sefere gönderdi ve "Eğer Zeyd şehit olursa komutanınız Cafer'dir, eğer Cafer de şehit olursa komutanınız Abdullah b. Ravâha'dır" buyurdu. Ordu düşman ile karşılaştı. Zeyd sancağı alıp şehit oluncaya kadar düşmanla vuruştu. Ardından Cafer sancağı alıp şehit oluncaya kadar vuruştu. Sonra Abdullah b. Ravâha sancağı alıp şehit oluncaya kadar düşmanla vuruştu. Daha sonra sancağı Halid b. Velid aldı ve Allah ona fethi nasip etti ve haber Hz. Peygamber'e (sav) ulaştı. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) insanların huzuruna çıkıp Alah'a hamdü sena etti ve " kardeşleriniz düşman ile karşılaştı. Zeyd sancağı alıp şehit oluncaya kadar düşmanla vuruştu. Ondan sonra Cafer b. Ebu Talib sancağı alıp şehit oluncaya kadar vuruştu. Sonra Abdullah b. Ravâha sancağı alıp şehit oluncaya kadar düşmanla vuruştu. Daha sonra sancağı Allah'ın kılıçlarından bir kılıç olan Halid b. Velid aldı ve Allah ona fethi nasip etti" buyurdu. Hz. Peygamber (sav) Cafer ailesine taziye ziyaretini üç gün geciktirdi. Sonra geldi ve "kardeşim için artık bugünden ya da yarından itibaren ağlayıp yas tutmayın. Bana kardeşimin çocuklarını getirin" dedi. Abdullah der ki: Sonra biz getirildik. Sanki bir kuş yavrusu gibiydik. Hz. Peygamber (sav) "bana bir berber çağırın" dedi. Berber gelip saçlarımızı tıraş etti. Sonra Hz. Peygamber " Muhammed amcam Ebu Talib'e, Abdullah da hem görünüş hem de ahlak bakımından bana benziyor" buyurdu. Sonra elimi tutup kaldırdı ve "Allah'ım, Cafer'in ailesine (Cafer'in yerini dolduracak bir) halef lutfet. Abdullah'ın ticaretini bereketli eyle" diye üç defa dua etti. Sonra annemiz geldi ve bizim yetimliğimizden bahsedip kaygısını dile getirdi. Hz. Peygamber (sav) de "muhtaç olmanızdan korkma. Ben onların dünya ahiret velisiyim" buyurdu.

Açıklama: İsnadı Müslim'in şartına göre sahihtir.

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Abdullah b. Cafer b. Ebu Talib 1750, 1/545