حَدَّثَنَا رَوْحٌ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي حَفْصَةَ حَدَّثَنَا ابْنُ شِهَابٍ عَنْ أَبِي سَلَمَةَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ حُبِسَ الْوَحْيُ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي أَوَّلِ أَمْرِهِ وَحُبِّبَ إِلَيْهِ الْخَلَاءُ فَجَعَلَ يَخْلُو فِي حِرَاءٍ فَبَيْنَمَا هُوَ مُقْبِلٌ مِنْ حِرَاءٍ إِذَا أَنَا بِحِسٍّ مِنْ فَوْقِي فَرَفَعْتُ رَأْسِي فَإِذَا الَّذِي أَتَانِي بِحِرَاءٍ فَوْقَ رَأْسِي عَلَى كُرْسِيٍّ قَالَ فَلَمَّا رَأَيْتُهُ جُئِثْتُ عَلَى الْأَرْضِ فَلَمَّا أَفَقْتُ أَتَيْتُ أَهْلِي مُسْرِعًا فَقُلْتُ دَثِّرُونِي دَثِّرُونِي فَأَتَانِي جِبْرِيلُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ { يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ قُمْ فَأَنْذِرْ وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ }

Bize Ravh, ona Muhammed b. Ebu Hafsa, ona İbn Şihâb, ona Ebu Seleme b. Abdurrahman, ona da Câbir b. Abdullah şöyle demiştir:

"Nübüvvetin başlangıcında Rasulullah'a (sav) bir süre vahiy gelmedi ve Ona yalnızlık sevdirildi. Bu sebeple Hira mağarasına inzivaya çekilirdi. (Hz. Peygamber (sav) bir gün Hira’dan geri dönüşünü anlatırken şöyle buyurdu:) Hira'dan dönerken yukarıdan bir ses duydum, başımı kaldırdım bir de baktım ki, bana Hira’da gelen (melek) başımın üstünde bir kürsü üzerinde oturuyor. Onu görünce şiddetli bir korkuyla yere yıkıldım. Ayıldığımda hemen ailemin yanına koştum ve 'Beni örtün, beni örtün!' dedim. Sonra Cebrâîl (as) bana geldi ve 'Ey örtüsüne bürünen! Kalk, uyar! Rabbini yücelt! Elbiseni temiz tut! Pislikten uzaklaş!' Müddessir, 74/1-5 ayetlerini okudu."

---

Açıklama: mütabileriyle sahihtir.

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Cabir b. Abdullah el-Ensarî 15098, 5/218