وَحَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الْحَنْظَلِىُّ أَخْبَرَنَا عَبْدُ الْوَهَّابِ الثَّقَفِىُّ حَدَّثَنَا خَالِدٌ الْحَذَّاءُ عَنْ أَبِى قِلاَبَةَ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ:
"ذَكَرُوا أَنْ يُعْلِمُوا وَقْتَ الصَّلاَةِ بِشَىْءٍ يَعْرِفُونَهُ فَذَكَرُوا أَنْ يُنَوِّرُوا نَارًا أَوْ يَضْرِبُوا نَاقُوسًا فَأُمِرَ بِلاَلٌ أَنْ يَشْفَعَ الأَذَانَ وَيُوتِرَ الإِقَامَةَ."

Bize İshak b. İbrahim el-Hanzalî, ona Abdülvehhab es-Sekafî (Abdülvehhab b. Abdülmecid), ona Halid el-Hazzâ (İbn Mihran), ona Ebû Kilabe (Abdullah b. Zeyd), ona da Enes b. Malik şöyle demiştir:
"İnsanlar namaz vaktini bildikleri bir şey ile belirleme işini konuştular. Bunun üzerine ateş yakmayı veya çan çalmayı zikrettiler. (Bunlar kabul görmeyince) Bilal'e ezan lafızları iki kez, kamet lafızlarını bir kez okuması emredildi."

• Müslim Sahîh-i Müslim Salât 839, /161