وَحَدَّثَنِى زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ حَدَّثَنَا سَعِيدٌ ح وَحَدَّثَنِى زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ أَيْضًا حَدَّثَنَا مُعَاذُ بْنُ هِشَامٍ حَدَّثَنِى أَبِى كِلاَهُمَا عَنْ قَتَادَةَ بِهَذَا الإِسْنَادِ عَنِ النَّضْرِ بْنِ أَنَسٍ عَنْ بَشِيرِ بْنِ نَهِيكٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ . مِثْلَهُ « إِذَا أَفْلَسَ الرَّجُلُ فَوَجَدَ الرَّجُلُ مَتَاعَهُ بِعَيْنِهِ فَهُوَ أَحَقُّ بِهِ » وَقَالاَ « فَهُوَ أَحَقُّ بِهِ مِنَ الْغُرَمَاءِ » .

Bize Züheyr b. Harb, ona İsmail b. İbrahim, ona Said; (T) Bize Züheyr b. Harb, aynı şekilde Muâz b. Hişâm, ona babası Hişâm b. Ebu Abdullah, onlara da Katâde bu isnadla benzer rivayeti (Bir adam iflas eder de alacaklı malının aynısını (müflisin/alıcının) yanında bulursa, o malı alma konusunda başkalarından daha fazla hak sahibidir) nakletmiş ve onlar, "O, alacaklılardan daha çok hak sahibidir" ifadesini zikretmişlerdir.

• Müslim Sahîh-i Müslim Müsâkât ve'l-Müzâra 3991, /649

وَحَدَّثَنِى زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ حَدَّثَنَا سَعِيدٌ ح
وَحَدَّثَنِى زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ أَيْضًا حَدَّثَنَا مُعَاذُ بْنُ هِشَامٍ حَدَّثَنِى أَبِى كِلاَهُمَا عَنْ قَتَادَةَ بِهَذَا الإِسْنَادِ
عَنِ النَّضْرِ بْنِ أَنَسٍ عَنْ بَشِيرِ بْنِ نَهِيكٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ مِثْلَهُ "إِذَا أَفْلَسَ الرَّجُلُ فَوَجَدَ الرَّجُلُ مَتَاعَهُ بِعَيْنِهِ فَهُوَ أَحَقُّ بِهِ" وَقَالاَ "فَهُوَ أَحَقُّ بِهِ مِنَ الْغُرَمَاءِ."

• Müslim Sahîh-i Müslim Müsâkât ve'l-Müzâra 3991, /649