حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ أَخْبَرَنَا وَكِيعٌ حَدَّثَنَا حَنْظَلَةُ بْنُ أَبِى سُفْيَانَ عَنْ سَالِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ
"مَنِ اقْتَنَى كَلْبًا إِلاَّ كَلْبَ ضَارٍ أَوْ مَاشِيَةٍ نَقَصَ مِنْ عَمَلِهِ كُلَّ يَوْمٍ قِيرَاطَانِ."
قَالَ سَالِمٌ وَكَانَ أَبُو هُرَيْرَةَ يَقُولُ "أَوْ كَلْبَ حَرْثٍ." وَكَانَ صَاحِبَ حَرْثٍ.

Bize İshâk b. İbrâhîm, ona Veki', ona Hanzala b. Ebû Süfyân, ona Sâlim, ona da ba­basının (İbn Ömer) rivayette bulunduğuna göre Rasulullah (sav); av yahut çoban köpeği müstesna, bir kimse köpek edinirse ame­linden her gün iki kırat eksilir" buyurdu.
Sâlim demiştir ki: Ebû Hüreyre; "yahut ekinlik köpeği" derdi. Ken­disi de arazi sahibiydi.

Açıklama: Kırat: Sikke, ecza ve kıymetli taşların ölçümünde kullanılan eski bir ağırlık ölçüsü birimidir.(bk. Cengiz Kallek, "Kırat" Diyanet İslam Ansiklopedisi.) Hadiste çokluktan kinaye için kullanılmıştır. Hz. Peygamber'in (sav) bu hadisinden herhangi bir ihtiyaçtan ötürü köpek edinmenin meşrû bir durum olduğu anlaşılmaktadır. Rivayetteki köpek türleri sınırlayıcı istisnalar değil örnek olarak zikredilmiştir. Ebû Hüreyre'nin ilavesi de bunu göstermektedir. Ayrıca İbn Abdülber'in de ifade ettiği gibi bu vb. hadisler ihtiyaç dışı köpek edinmenin haram olduğuna değil mubah olduğuna delalet eder. Zira haram olsaydı, bunu yapanın şu kadar ameli eksilir, gibi bir cümle değil direkt yasak ifade eden bir sîga kullanılırdı. Dolayısıyla bu hadisten ihtiyaç dışı köpek edinmenin, necasetten sakınamamak, köpeğe gerekli ilgiyi gösterememek, sorumlulukların bir kısmını ihmal etmek gibi durumlara sebebiyet verme riskinden ötürü mekruh olduğu anlaşılmaktadır. (bk. İbn Abdülber, el-İstizkâr,8/494). Mezkûr riskler olmadığında kerahet de ortadan kalkmış olur. Ancak başka insanlara ya da canlılara zarar verme tehlikesi söz konusu olduğunda bu mubahlık geçerli değildir.

• Müslim Sahîh-i Müslim Müsâkât ve'l-Müzâra 4027, /653

حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ أَخْبَرَنَا وَكِيعٌ حَدَّثَنَا حَنْظَلَةُ بْنُ أَبِى سُفْيَانَ عَنْ سَالِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ
"مَنِ اقْتَنَى كَلْبًا إِلاَّ كَلْبَ ضَارٍ أَوْ مَاشِيَةٍ نَقَصَ مِنْ عَمَلِهِ كُلَّ يَوْمٍ قِيرَاطَانِ."
قَالَ سَالِمٌ وَكَانَ أَبُو هُرَيْرَةَ يَقُولُ "أَوْ كَلْبَ حَرْثٍ." وَكَانَ صَاحِبَ حَرْثٍ.

• Müslim Sahîh-i Müslim Müsâkât ve'l-Müzâra 4027, /653