حَدَّثَنَا ابْنُ نُمَيْرٍ حَدَّثَنِى أَبِى حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ عَنِ الشَّعْبِىِّ عَنِ النُّعْمَانِ بْنِ بَشِيرٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ: "أَلَكَ بَنُونَ سِوَاهُ." قَالَ نَعَمْ. قَالَ: "فَكُلَّهُمْ أَعْطَيْتَ مِثْلَ هَذَا." قَالَ لاَ. قَالَ: "فَلاَ أَشْهَدُ عَلَى جَوْرٍ."

Bize (Muhammed) b. Numeyr, ona babası (Abdullah b. Nümeyr), ona İsmail, ona (Amir) eş-Şa'bî şöyle rivayet etmiştir:

"Hz. Peygamber (sav) Numan b. Beşir'e 'Senin ondan başka çocukların var mı?' diye sordu. Beşir 'evet' dedi. Hz. Peygamber (sav) 'hepsine bunun gibi verdin mi' diye sordu. Beşir 'hayır' deyince, Hz. Peygamber (sav) 'ben haksızlığa şahit olmam' buyurdu."

Açıklama: Hadisin tam metni için M004182 numaralı rivayete bakınız.

• Müslim Sahîh-i Müslim Hibât 4183, /677

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُسْهِرٍ عَنْ أَبِى حَيَّانَ عَنِ الشَّعْبِىِّ عَنِ النُّعْمَانِ بْنِ بَشِيرٍ ح
وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ نُمَيْرٍ - وَاللَّفْظُ لَهُ - حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بِشْرٍ حَدَّثَنَا أَبُو حَيَّانَ التَّيْمِىُّ عَنِ الشَّعْبِىِّ حَدَّثَنِى النُّعْمَانُ بْنُ بَشِيرٍ أَنَّ أُمَّهُ بِنْتَ رَوَاحَةَ سَأَلَتْ أَبَاهُ بَعْضَ الْمَوْهِبَةِ مِنْ مَالِهِ لاِبْنِهَا فَالْتَوَى بِهَا سَنَةً ثُمَّ بَدَا لَهُ فَقَالَتْ لاَ أَرْضَى حَتَّى تُشْهِدَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَلَى مَا وَهَبْتَ لاِبْنِى. فَأَخَذَ أَبِى بِيَدِى وَأَنَا يَوْمَئِذٍ غُلاَمٌ فَأَتَى رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أُمَّ هَذَا بِنْتَ رَوَاحَةَ أَعْجَبَهَا أَنْ أُشْهِدَكَ عَلَى الَّذِى وَهَبْتُ لاِبْنِهَا. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"يَا بَشِيرُ أَلَكَ وَلَدٌ سِوَى هَذَا." قَالَ نَعَمْ. فَقَالَ:
"أَكُلَّهُمْ وَهَبْتَ لَهُ مِثْلَ هَذَا." قَالَ لاَ. قَالَ:
"فَلاَ تُشْهِدْنِى إِذًا فَإِنِّى لاَ أَشْهَدُ عَلَى جَوْرٍ."

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Ali b. Müshir, ona Ebu Hayyan, ona (Amir) eş-Şa'bî, ona da Numan b. Beşir; (T)
Bize Muhammed b. Abdullah b. Numeyr -hadisin lafzı ona aittir-, ona Muhammed b. Bişr, ona Ebu Hayyan et-Teymî, ona (Amir) eş-Şa'bî, ona da Numan b. Beşir şöyle nakletmiştir:

"Numan'ın annesi (Amre) bt. Revaha, (kocası ve) oğlu Numan'ın babasından, malından oğlu Numan'a, biraz bağışta bulunmasını istedi. Numan'ın babası Beşir de karısını bir sene oyaladı sonra birden (bağış yapmak) aklına geldi. Ancak karısı, Beşir'e 'oğluna yaptığın bu bağışa Hz. Peygamber'i şahit tutmazsan bunu kabul etmem' dedi. (Numan der ki:) Babam çocuk olduğum halde elimden tutup Hz. Peygamber'e (sav) gelerek 'ey Allah'ın Rasulü! şu oğlumun annesi (Amre) bt. Revaha oğluna, bağışladığım şeylere seni şahit tutmak istiyor' dedi. Hz. Peygamber (sav) 'ey Beşir! Senin bundan başka çocuğun var mı' diye sordu. Beşir 'evet' dedi. Hz. Peygamber (sav) 'tüm çocuklarına bu yaptığın gibi bağış yaptın mı?' diye sordu. Beşir, 'hayır' deyince şöyle 'o halde beni şahit tutma. Zira ben haksızlığa şahit olmam.' buyurdu."

• Müslim Sahîh-i Müslim Hibât 4182, /677

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُسْهِرٍ عَنْ أَبِى حَيَّانَ عَنِ الشَّعْبِىِّ عَنِ النُّعْمَانِ بْنِ بَشِيرٍ ح وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ نُمَيْرٍ - وَاللَّفْظُ لَهُ - حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بِشْرٍ حَدَّثَنَا أَبُو حَيَّانَ التَّيْمِىُّ عَنِ الشَّعْبِىِّ حَدَّثَنِى النُّعْمَانُ بْنُ بَشِيرٍ أَنَّ أُمَّهُ بِنْتَ رَوَاحَةَ سَأَلَتْ أَبَاهُ بَعْضَ الْمَوْهِبَةِ مِنْ مَالِهِ لاِبْنِهَا فَالْتَوَى بِهَا سَنَةً ثُمَّ بَدَا لَهُ فَقَالَتْ لاَ أَرْضَى حَتَّى تُشْهِدَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَلَى مَا وَهَبْتَ لاِبْنِى . فَأَخَذَ أَبِى بِيَدِى وَأَنَا يَوْمَئِذٍ غُلاَمٌ فَأَتَى رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أُمَّ هَذَا بِنْتَ رَوَاحَةَ أَعْجَبَهَا أَنْ أُشْهِدَكَ عَلَى الَّذِى وَهَبْتُ لاِبْنِهَا . فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « يَا بَشِيرُ أَلَكَ وَلَدٌ سِوَى هَذَا » . قَالَ نَعَمْ . فَقَالَ « أَكُلَّهُمْ وَهَبْتَ لَهُ مِثْلَ هَذَا » . قَالَ لاَ . قَالَ « فَلاَ تُشْهِدْنِى إِذًا فَإِنِّى لاَ أَشْهَدُ عَلَى جَوْرٍ » .

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Ali b. Müshir, ona Ebu Hayyan, ona (Amir) eş-Şa'bî, ona da Numan b. Beşir; (T)
Bize Muhammed b. Abdullah b. Numeyr -hadisin lafzı ona aittir-, ona Muhammed b. Bişr, ona Ebu Hayyan et-Teymî, ona (Amir) eş-Şa'bî, ona da Numan b. Beşir şöyle nakletmiştir:

"Numan'ın annesi (Amre) bt. Revaha, (kocası ve) oğlu Numan'ın babasından, malından oğlu Numan'a, biraz bağışta bulunmasını istedi. Numan'ın babası Beşir de karısını bir sene oyaladı sonra birden (bağış yapmak) aklına geldi. Ancak karısı, Beşir'e 'oğluna yaptığın bu bağışa Hz. Peygamber'i şahit tutmazsan bunu kabul etmem' dedi. (Numan der ki:) Babam çocuk olduğum halde elimden tutup Hz. Peygamber'e (sav) gelerek 'ey Allah'ın Rasulü! şu oğlumun annesi (Amre) bt. Revaha oğluna, bağışladığım şeylere seni şahit tutmak istiyor' dedi. Hz. Peygamber (sav) 'ey Beşir! Senin bundan başka çocuğun var mı' diye sordu. Beşir 'evet' dedi. Hz. Peygamber (sav) 'tüm çocuklarına bu yaptığın gibi bağış yaptın mı?' diye sordu. Beşir, 'hayır' deyince şöyle 'o halde beni şahit tutma. Zira ben haksızlığa şahit olmam.' buyurdu."

• Müslim Sahîh-i Müslim Hibât 4182, /677