حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَفَّانُ حَدَّثَنَا سَلِيمُ بْنُ حَيَّانَ حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ مِينَاءَ عَنْ جَابِرٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ:
"مَثَلِى وَمَثَلُ الأَنْبِيَاءِ كَمَثَلِ رَجُلٍ بَنَى دَارًا فَأَتَمَّهَا وَأَكْمَلَهَا إِلاَّ مَوْضِعَ لَبِنَةٍ فَجَعَلَ النَّاسُ يَدْخُلُونَهَا وَيَتَعَجَّبُونَ مِنْهَا وَيَقُولُونَ لَوْلاَ مَوْضِعُ اللَّبِنَةِ." قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"فَأَنَا مَوْضِعُ اللَّبِنَةِ جِئْتُ فَخَتَمْتُ الأَنْبِيَاءَ عليهم السلام."

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Affan, ona Selim b. Hayyân, ona Said b. Mîna, ona da Câbir'in söylediğine göre Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur:

"Benimle diğer peygamberlerin misali bir ev inşa ederek onu tamam­layan ve mükemmel yapan yalnız bir tuğlalık yeri boş bırakan adamın misali gibidir. İnsanlar o eve girerler ve hayran kalırlar ancak keşke şu bir tuğla kadar yer boş kalmasaydı derler." Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur:
"İşte o bir tuğlalık yer benim. Geldim ve peygamberlerin so­nuncusu oldum."

---

• Müslim Sahîh-i Müslim Fedâil 5963, /966