Öneri Formu
Hadis Id, No:
7327, M006220
Hadis:
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ وَمُحَمَّدُ بْنُ عَبَّادٍ - وَتَقَارَبَا فِى اللَّفْظِ - قَالاَ حَدَّثَنَا حَاتِمٌ - وَهُوَ ابْنُ إِسْمَاعِيلَ - عَنْ بُكَيْرِ بْنِ مِسْمَارٍ عَنْ عَامِرِ بْنِ سَعْدِ بْنِ أَبِى وَقَّاصٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ أَمَرَ مُعَاوِيَةُ بْنُ أَبِى سُفْيَانَ سَعْدًا فَقَالَ مَا مَنَعَكَ أَنْ تَسُبَّ أَبَا التُّرَابِ فَقَالَ أَمَّا مَا ذَكَرْتُ ثَلاَثًا قَالَهُنَّ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَلَنْ أَسُبَّهُ لأَنْ تَكُونَ لِى وَاحِدَةٌ مِنْهُنَّ أَحَبُّ إِلَىَّ مِنْ حُمْرِ النَّعَمِ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ لَهُ خَلَّفَهُ فِى بَعْضِ مَغَازِيهِ فَقَالَ لَهُ عَلِىٌّ يَا رَسُولَ اللَّهِ خَلَّفْتَنِى مَعَ النِّسَاءِ وَالصِّبْيَانِ فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "أَمَا تَرْضَى أَنْ تَكُونَ مِنِّى بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى إِلاَّ أَنَّهُ لاَ نُبُوَّةَ بَعْدِى." وَسَمِعْتُهُ يَقُولُ يَوْمَ خَيْبَرَ: "لأُعْطِيَنَّ الرَّايَةَ رَجُلاً يُحِبُّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيُحِبُّهُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ." قَالَ فَتَطَاوَلْنَا لَهَا فَقَالَ: "ادْعُوا لِى عَلِيًّا." فَأُتِىَ بِهِ أَرْمَدَ فَبَصَقَ فِى عَيْنِهِ وَدَفَعَ الرَّايَةَ إِلَيْهِ فَفَتَحَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَلَمَّا نَزَلَتْ هَذِهِ الآيَةُ "(فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ)" دَعَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَلِيًّا وَفَاطِمَةَ وَحَسَنًا وَحُسَيْنًا فَقَالَ: "اللَّهُمَّ هَؤُلاَءِ أَهْلِى."
Tercemesi:
Bize Kuteybe b. Said ve Muhammed b. Abbad, o ikisine Hatim (bu zat İbni İsmail'dir), ona Bükeyr b. Mismar, ona Amir b. Sa'd b. Ebu Vakkas, ona babası şöyle rivayet etti: Muaviye b. Ebu Süfyan Sa'd'a emir verdi ve Ebu Türab'a sövmekten seni ne menetti dedi. O da benim söyleyeceğim üç şey var ki; bunları onun için Rasulullah (sav) söylemiştir. Binâenaleyh ben ona asla sövemem. Bu üç şeyden birinin benim olması bence kızıl develerden daha makbuldür. Ben Rasulullah'ı (sav) gazalarından birinde onu yerine bıraktığı, Ali de ona ya Rasulullah! Beni kadın ve çocuklarla beraber mi bıraktın dediği zaman; "benden Musa'ya nisbetle Harun yerinde olmana razı değil misin? Şu kadar var ki, benden sonra Peygamberlik yoktur" buyururken işittim. Hayber gününde de "bu sancağı mutlaka Allah ve Rasulünü seven, Allah ve Rasulü de kendisini seven bir zata vereceğim" buyururken işittim. Biz sancak için hepimiz uzandık. Fakat O; "bana Ali'yi çağırın" buyurdu. Ali gözlerinden rahatsız olduğu halde getirildi. Rasulullah (sav) onun gözüne tükürdü ve sancağı kendisine verdi. Allah da ona fethi müyesser kıldı. Şu ayet; "de ki: Gelin, bizim ve sizin çocuklarınızı çağıralım" inince Rasulullah (sav) Ali'yi, Fatıma'yı ve Hasan'la Hüseyin'i çağırarak; "Allah'ım! Benim ailem bunlardır" buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Fedâilü's-sahâbe 6220, /1006
Senetler:
()
Konular:
Ehl-i beyt
Ehl-i Beyt, Hz. Ali
Sahabe, Hz. Peygamber'den sonraki durumları